Περπατάς στον δρόμο και βλέπεις κατσουφιασμένα πρόσωπα, πας σε παρέες και ακούς συνεχώς δυσάρεστα πράγματα.
Έχουμε ανάγκη από ανθρώπους που θα μας κάνουν να χαμογελάμε. Ένα απλό μήνυμα ”Καλημέρα Κοριτσάκι μου” είναι λόγος για να ξυπνήσω με χαμόγελο.
Δεν θέλει πολλά πράγματα η ευτυχία, θέλει απλά.
Συχνά πάμε να κρατηθούμε από τελειωμένες σχέσεις με ανθρώπους που δεν είχαν να σου προσφέρουν τίποτα, από φιλίες των ποτών και της διασκέδασης που στην δυσκολία σου την κάνουν με ελαφρά και δεν κοιτάμε την ουσία.
Παλεύουμε να κρατήσουμε ανθρώπους στην ζωή μας που δεν θέλουν να κάτσουν -για τον δικό τους λόγο- και αφήνουμε άλλους που μας νοιάζονται να κρυφοκοιτάζουν και τους βάζουμε όρια.
Αφήστε τα κεφάλαια ”σχέση” και ”έρωτα” γιατί αυτά δεν είναι απαραίτητο να πάνε πακέτο με την ευτυχία σας και το χαμόγελο σας.
Να έχεις κάποιον δίπλα σου που να είναι και φίλος και γκόμενος και εραστής και κολλητός. Να μπορείς να κάνεις και να πεις τα πάντα μαζί του.
Από την μία να μπορείτε να κλαμπάρετε και να πίνετε ποτάρες οι δυο σας και από την άλλη να συζητάτε για ότι σας απασχολεί.
Να ζηλεύεις και να του το δείχνεις χωρίς να κάνεις δεύτερη σκέψη, να νοιάζεσαι αν έφαγε, να τον κοιτάς και να έχεις αυτό το ηλίθιο ύφος που έχουν όλοι όσοι περνούν καλά, να γελάτε χωρίς λόγο και αιτία, να λέτε χαζομάρες και συγχρόνως όταν είστε οι δυο σας να αλλάζουν όλα με μία μαγική λέξη που λέγεται πάθος.
Αν κοιτάξω από το πλάι λίγο την ζωή μου θα δω πως οι άνθρωποι που έχουν μείνει στην ζωή μου είναι αυτοί με τους οποίους γέλαγα πολύ.
Τι σημασία έχει το αν είστε μαζί ή όχι; Μπορεί και να είστε στο μέλλον αλλά μπορεί και όχι.
Τους ανθρώπους που σας κάνουν να γελάτε να τους κρατάτε στην ζωή σας γιατί σας κάνουν καλό ακόμη και αν δεν το καταλαβαίνετε.
Λέτε χαζά αστεία που δεν έχουν κανένα νόημα και μετά από δέκα λεπτά μπορεί να πείτε κάτι σοβαρό το οποίο και σας απασχολεί.
Στις πιο σημαντικές σχέσεις δεν υπάρχουν ούτε chek in στο facebook, ούτε φωτογραφίες με λεζάντα μια καρδούλα.
Σε αυτές τις σχέσεις υπάρχουν μόνο ωραίες στιγμές που δεν τις ξέρει κανείς για αυτό και κρατάνε.
Θα υπάρξουν και στιγμές θυμού, στεναχώριας αλλά και τσακωμών, άλλωστε και αυτά μέσα στην ζωή είναι. Και τι έγινε; Τίποτα.
Να μπορείς με τον απέναντι σου να πεις από ”Καλά να σου πω ένα ανέκδοτο;” μέχρι και το ”Έγινε αυτό και δεν ξέρω τι να κάνω”.
Υπάρχουν και πράγματα στα οποία δεν θα μπορεί να σου δώσει λύση αλλά μπορεί να σε ακούσει απλά. Και αυτό βοήθεια είναι.
Υπήρχε ένας άνθρωπος στην ζωή μου που πλέον δεν είναι και τόσο και μου λείπει που μου είχε πει ”Αν δεν θες να μιλήσεις, θα κάθομαι στον καναπέ χωρίς να μιλάω απλά για να ξέρεις πως είμαι εδώ”.
Ούτε εγώ έχω λύσεις για όλα, αυτό που μπορώ όμως να κάνω για τα άτομα που νοιάζομαι είναι να είμαι εκεί όταν θέλουν κάπου να μιλήσουν και να τους κάνω να γελάσουν όταν το έχουν ανάγκη.
Να χαμογελάτε και να κρατάτε δίπλα σας αυτούς που το προκαλούν αυτό.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου