Όταν, για παράδειγμα η Τζούλια συγκρίνει το σύζυγό της με τον άντρα της φίλης της, δε μπορεί παρά να παρατηρήσει ότι ο τελευταίος είναι καλύτερος στο να βοηθά τα παιδιά τους με τις σχολικές τους εργασίες. Αλλά αντί να εκνευρίζεται για τις ελλείψεις του συζύγου της στο τομέα του διαβάσματος των παιδιών τους, η Τζούλια δικαιολογεί το σύζυγό της, υποστηρίζοντας μέσα της ότι αφού εκείνη χαίρεται που βοηθά τα παιδιά τους με τις εργασίες τους, δεν είναι και τόσο σημαντικό για να το κάνει και ο σύζυγός της.
Ο συμβιβασμός της Τζούλια προστατεύει τον σύντροφό της (και τη σχέση τους) από τις αρνητικές συνέπειες της δικής της σύγκρισης. Δυστυχώς όμως, αυτή τη δικαιολόγηση της συμπεριφοράς και η μετέπειτα προστασία του συντρόφου, είναι κάτι που δεν την επιδεικνύουν όλοι οι σύντροφοι στις σχέσεις. Μια νέα έρευνα δείχνει το ότι αν κάποιος προστατεύει ή όχι το σύντροφο του από τις αρνητικές επιπτώσεις των συγκρίσεων, εξαρτάται από το βαθμό στον οποίο οι ίδιοι και ο σύντροφός τους, βλέπουν τους εαυτούς τους ως «μαζί». Αυτό το φαινόμενο ονομάζεται “self-otheroverlap” (συντροφική επικάλυψη).
«Οι άνθρωποι που έχουν υψηλό βαθμό συντροφικής επικάλυψης, θα προσπαθήσουν να προστατεύσουν το σύντροφό τους και να ελαχιστοποίησουν την απειλή που νιώθουν από τη σύγκριση, βαθμολογώντας λιγότερο σημαντικό το χαρακτηριστικό ή τη δεξιότητα την οποία χρησιμοποίησαν για να συγκρίνουν το/τη σύντροφό τους», δήλωσε η Σαμπρίνα Τάι υποψήφια PhD ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο. «Επιπλέον, αυτοί οι άνθρωποι είναι σε θέση να διατηρήσουν θετικές απόψεις για τους συντρόφους τους, παρά τις δυσμενείς συγκρίσεις. Θα εξακολουθούν να βλέπουν τον σύντροφό τους ως τον ιδανικό σύντροφο, κάτι το οποίο έχει θετικές επιπτώσεις στη σχέση τους».
«Οι μελέτες μας φέρνουν στο φως τις πρώτες αποδείξεις ότι οι άνθρωποι όντως συγκρίνουν τους σύντροφους τους με άλλους ανθρώπους, κάτι που έχει σημαντικές συνέπειες για τη σχέση τους», δήλωσε η Τάι. «Οι άνθρωποι που έχουν χαμηλό βαθμό συντροφικής επικάλυψης, δυσκολεύονται να διατηρήσουν θετικές αντιλήψεις για τους συντρόφους τους, οι οποίες φθάνουν σε σημείο ενοχοποιητικών συγκρίσεων του συντρόφου τους με άλλους. Αυτό μπορεί να είναι μια βασική πηγή άγχους και σύγκρουσης στις σχέσεις των ανθρώπων».
«Επιπλέον, τονίζοντας τα οφέλη του υψηλού βαθμού συντροφικής επικάλυψης, η έρευνα αυτή μπορεί να εντοπίσει μια πιθανή μελλοντική τεχνική παρέμβασης. Ίσως ενισχύοντας προσωρινά τις αντιλήψεις συντροφικής επικάλυψης ενός εκ των συντρόφων, μπορεί να τους βοηθήσει να αντιμετωπίσουν τις αρνητικές συμπεριφορές και να ξεπεράσουν τα προβληματικά συμπεράσματα της σύγκρισης του συντρόφου τους». Η μελέτη δημοσιεύεται στο επιστημονικό περιοδικό “Personality and Social Psychology Bulletin”.
Αν σας άρεσε το άρθρο κοινοποιήστε το και μοιραστείτε το με τους φίλους σας!
Σας ευχαριστούμε για την επίσκεψη.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου