Στον αιώνα μας τα πράγματα έχουν κάπως έτσι:
***
1) Οι Αμερικάνοι αγαπούν το περιβάλλον. Και θέλουν τον κόσμο όμορφο… Το απέδειξαν άλλωστε με την υπόθεση της «Volkswagen» Διότι είναι σαφές: Οι Αμερικάνοι δεν έδρασαν εναντίον της «Volkswagen» στο πλαίσιο του αδυσώπητου ενδοιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού τους με την Γερμανία.
Δεν έβγαλαν στη σέντρα την γερμανική εταιρεία – όπως είχαν κάνει παλιότερα με την «Ζήμενς» - για να της επιφέρουν οικονομικό πλήγμα και για να ενισχύσουν τη δική τους θέση στο πεδίο των αγορών.
Όχι. Το έκαναν από αγάπη για το περιβάλλον.
Την αγάπη τους για το περιβάλλον και για την ομορφιά του κόσμου οι ΗΠΑ την έχουν αποδείξει, άλλωστε. Πολλαπλώς.
Για παράδειγμα: Την απέδειξαν με την άρνησή τους να συμβάλουν στην υλοποίηση των σχεδίων για την σωτηρία των τροπικών δασών, που σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ θα απαιτούσε μόλις 1,5 δισ. δολάρια το χρόνο για μια πενταετία. Και τούτο σε μια εποχή που οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους δαπανούν 3 δισ. δολάρια την ημέρα (σσ: την ημέρα!) για εξοπλισμούς!
Την απέδειξαν, επίσης, με τις ατομικές τους βόμβες στη Χιροσίμα. Με τις βόμβες απεμπλουτισμένου ουρανίου στη Γιουγκοσλαβία.
Και φυσικά την αποδεικνύουν συνεχώς με την εξολόθρευση εκατομμυρίων ανθρώπων με τις επεμβάσεις τους όπου Γης (προφανώς για τους Αμερικάνους ο παράγων άνθρωπος είναι μια περιβαλλοντικά ουδέτερη παράμετρος…).
Βέβαια, στις σχέσεις των ΗΠΑ με το περιβάλλον και με την ομορφιά του κόσμου, υπάρχει και μια ακόμη μικρή λεπτομέρεια: Οι ΗΠΑ είναι αυτές που ευθύνονται για το 25% των εκπομπών αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, έχοντας μόλις το 5% του παγκόσμιου πληθυσμού.
Εντούτοις αρνήθηκαν να υπογράψουν τόσο το Πρωτόκολλο του Κιότο όπως επίσης σαμποτάρισαν και την συνθήκη του Μόντρεαλ με το επιχείρημα ότι η προβλεπόμενη κατά 5,2% μείωση στις εκπομπές αερίων θα έπληττε την βιομηχανική τους ανάπτυξη…
***
2) Η Γερμανία είναι υπόδειγμα ηθικής… Στην Ελλάδα οι αποδείξεις της αγάπης της Γερμανίας για την ηθική έχουν και ονόματα: «Ζήμενς», Χριστοφοράκος, Σίκατσεκ κλπ.
Μια στάση εδώ:
Η «Ζήμενς», που «άλλαξε» και έγινε «καλή» σε τέτοιο βαθμό ώστε το ελληνικό κράτος να έχει προχωρήσει σε εξωδικαστικό συμβιβασμό μαζί της για τις λαμογιές που διέπραξε στην Ελλάδα, είναι εκείνη που έχει εξασφαλίσει σύνταξη ενός εκατομμυρίου (όπως φημολογείται) στον Χριστοφοράκο (είναι εκείνος που «λάδωνε» στην Ελλάδα), για να κρατήσει το στόμα του κλειστό εφαρμόζοντας το «συμβόλαιο εχεμύθειας» που έχει υπογράψει με την εταιρεία για τα πεπραγμένα του στη χώρα μας.
Η «Ζήμενς», η «καλή», η «αλλαγμένη», είναι αυτή που όσον αφορά τον Σίκατσεκ (αυτόν που τη μία ομολογούσε ότι η «Ζήμενς» λάδωνε στην Ελλάδα και την επόμενη τα πήρε πίσω), του έχει εξασφαλίσει ως αντάλλαγμα για τη «σιωπή» του μια εφάπαξ αποζημίωση και μηνιαία σύνταξη ύψους 3 εκατομμυρίων ευρώ.
Επειδή, πέραν της «Ζήμενς» που «άλλαξε», μέτρα για την είσοδο της «Ζήμενς» στο δρόμο της αρετής έχει πάρει και το γερμανικό κράτος, να προσθέσουμε το εξής ενδιαφέρον: Είναι στη «Ζήμενς» της λαμογιάς και της μίζας, που σε μια αποθέωση του γερμανικού κρατικομονοπωλιακού καπιταλισμού, επικεφαλής της επιτροπής εσωτερικού ελέγχου της τέθηκε ο Τέο Βάιγκελ. Πρόκειται για τον πρώην υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας...
Φεύγοντας από τα ειδικότερα «δικά μας» και για να επανέλθουμε στην γενικότερη αγάπη της Γερμανίας για την ηθική, σημειώστε ότι:
α) Ο ΟΟΣΑ έχει εκτιμήσει ότι το μαύρο χρήμα που ξεπλένεται ετησίως στη Γερμανία κυμαίνεται μεταξύ 43-47 δισ. ευρώ.
β) Πάλι ο ΟΟΣΑ μεταξύ 73 χωρών να έχει κατατάξει τη Γερμανία στην 8η θέση στο "Top 10" των φορολογικών παραδείσων παγκοσμίως πάνω από Λιχτενστάιν (34η θέση), τα νησιά των Βερμούδων (12η θέση) και τις Σεϋχέλλες (55η θέση).
γ) Εκθέσεις της Κομισιόν αλλά και αποκαλυπτικές δημοσιογραφικές έρευνες (Focus, Deutshe Welle) μιλούν για «σκιώδη οικονομία» στη Γερμανία που δεν φορολογείται ούτε κατ’ ελάχιστο, η οποία αγγίζει το μισό τρισεκατομμύριο ετησίως.
Κατόπιν όλων αυτών, ας επιστρέψουμε στην «Volkswagen». Μετά τον παγκόσμιο σάλο με τη λαμογιά στο λογισμικό των κινητήρων της εταιρείας (που η επίσης ηθικότατη Κομισιόν τη γνώρισε και την κάλυπτε από το 2013) ο γενικός διευθυντής της Volkswagen, αυτός που λόγω θέσης ανέλαβε την ευθύνη για το σκάνδαλο, παραιτήθηκε.
Αλλά τότε τι συνέβη; Πως θα βιώσει αυτή την «τιμωρία» ο συγκεκριμένος κύριος; Προσέξτε: Η παραίτηση του εν λόγω, που πιάστηκε με την γίδα στην πλάτη, συνοδεύτηκε από αποζημίωση και μπόνους που ανέρχονται στα… 50 εκατομμύρια ευρώ!
Έτσι «τιμωρήθηκε» ο κύριος «Volkswagen». Αυτή ήταν η ποινή του για μια λαμογιά που την συζητάει όλος ο πλανήτης. Να ανταμειφθεί με 50 εκατομμύρια ευρώ. Αυτό ήταν και το κερασάκι στην τούρτα. Της γερμανικής (και καπιταλιστικής) ηθικής…
***
3) Λίγες μέρες πριν έκανε το γύρο του κόσμου η υπόθεση με τον 32χρονο χρηματιστή που αγόρασε τα δικαιώματα παραγωγής φαρμάκου που χορηγείται σε ασθενείς με AIDS και ανέβασε την τιμή του κατά 5.500%, δηλαδή από τα 13,5 στα 750 δολάρια!
Το τι θρήνοι και το τι οιμωγές ακούστηκαν για τον «άκαρδο» και αισχροκερδή αυτόν «δολοφόνο» δεν λέγεται.
Αλλά, τι άλλο έκανε αυτός ο τενεκές, από το να εφαρμόσει στα ακρότατα όριά της την γενική αρχή του κόσμου της «ελεύθερης αγοράς» πως «ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό»;
Τι άλλο έκανε από το να αξιοποιήσει την μπούρδα πως στην «ελεύθερη οικονομία» έρχεται κάποια στιγμή η «αόρατος χειρ» της αγοράς και βάζει – τάχα - τα πράγματα στη θέση τους;
Τι άλλο έκανε αυτό το καθίκι από το να κινηθεί με τον τρόπο που περιέγραφε ο Οσκαρ Ουάιλντ όταν έλεγε πως «μ’ ένα βραδινό κουστούμι και μίαν άσπρη γραβάτα μπορεί ο καθένας να κερδίσει τη φήμη του πολιτισμένου, ακόμα κι αν είναι χρηματιστής»…
***
Αυτός είναι ο «όμορφος, ηθικός και αγγελικά πλασμένος» κόσμος τους.
Βουτηγμένος στο ψέμα, στην υποκρισία, στην απανθρωπιά, στο έγκλημα.
Ο κόσμος τους είναι συνυφασμένος με το έγκλημα. Είτε το έγκλημα διαπράττεται στους πολέμους τους (όπως στη Συρία), είτε τα εγκλήματα διαπράττονται στην ειρήνη τους.
Η «ηθική», η «ομορφιά» και η «αγγελοσύνη» του κεφαλαιοκρατικού κόσμου τους είναι αντίστοιχες της μήτρας που τις παράγει. Ο λόγος στον Μαρξ:
«(…) το κεφάλαιο γεννιέται βουτηγμένο από την κορυφή ως τα νύχια στο αίμα και στη βρωμιά στάζοντας αίμα απ' όλους τους πόρους (…). Όταν το κεφάλαιο έχει το ανάλογο κέρδος, γίνεται τολμηρό. Με δέκα τα εκατό κέρδος αισθάνεται τον εαυτό του σίγουρο και μπορεί να το χρησιμοποιήσει κανείς παντού, με 20% γίνεται ζωηρό, με 50% γίνεται θετικά παράτολμο, με 100% τσαλαπατάει όλους τους ανθρώπινους νόμους, με 300% δεν υπάρχει έγκλημα που να μη ριψοκινδυνεύσει να το διαπράξει, ακόμα και με κίνδυνο να πάει στην κρεμάλα”». (Καρλ Μαρξ «Το Κεφάλαιο », τόμος Α', σελίδα 785, Σύγχρονη Εποχή).
Μπορεί, υπάρχουν οι δυνατότητες, είναι κατορθωτό, αυτός ο κόσμος να ανατραπεί και στη θέση του να ορθωθεί ένας άλλος κόσμος; Οικοδομημένος με τα υλικά που θα παράγουν εικόνες σαν αυτές που ήθελε ο ερωτευμένος Σολωμός;
Δύσκολο. Αλλά μπορετό.
Αν σας άρεσε το άρθρο κοινοποιήστε το και μοιραστείτε το με τους φίλους σας!
Σας ευχαριστούμε για την επίσκεψη.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου