Όποτε βρίσκομαι σε έναν χώρο γεμάτο γυναίκες τις οποίες δεν γνωρίζω καλά αισθάνομαι λίγο άβολα… είμαι λιγάκι αγχωμένη θα έλεγα. Το μυαλό μου γεμίζει με ερωτήσεις του τύπου: Θα ταιριάξω με αυτές τις γυναίκες; Θα είναι καλές μαζί μου ή θα με κατασπαράξουν με το που θα ανοίξω το στόμα μου;
Χωρίς να το καταλάβω φτάνω στο σημείο να συγκρίνω τον εαυτό μου μαζί τους σκεφτόμενη ότι μερικές από αυτές είναι πιο πετυχημένες ή πιο όμορφες από μένα. Ξέρω πως αυτές δεν είναι θετικές σκέψεις αλλά σύμφωνα με τους New York Times το να αισθάνεσαι περίεργα όταν βρίσκεσαι ανάμεσα σε άλλες γυναίκες είναι φυσιολογικό. Άρα δεν είμαι μόνη (και αυτό με κάνει να νιώθω καλύτερα).
Οι γυναίκες συνηθίζουν να ανταγωνίζονται η μια την άλλη. Η συγγραφέας Emily V. Gordon πιστεύει σχετικά: “Στην πραγματικότητα δεν ανταγωνιζόμαστε τις άλλες γυναίκες αλλά τους εαυτούς μας. Οι περισσότερες από εμάς κοιτάμε τις άλλες γυναίκες και βλέπουμε μια εκδοχή του εαυτού μας που είναι καλύτερη, ομορφότερη, εξυπνότερη… κάτι παραπάνω από αυτό που πιστεύουμε για εμάς”.
Δεν μου φαίνεται παράλογο όλο αυτό. Κάθε φορά που συγκρίνω τον εαυτό μου με μια γυναίκα που δεν γνωρίζω πάντα σκέφτομαι πως είναι καλύτερη από μένα χωρίς καν να το προσπαθώ. Από τη στιγμή που δεν την ξέρω δεν μπορώ να ξέρω αν αυτό είναι αλήθεια πράγμα που σημαίνει πως κατά μια έννοια συγκρίνω τον εαυτό μου με μένα!
Αν σας άρεσε το άρθρο κοινοποιήστε το και μοιραστείτε το με τους φίλους σας!
Σας ευχαριστούμε για την επίσκεψη.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου