Το Σάββατο συγκεκριμένα, είναι η τελευταία μέρα μετά το πενθήμερο της δουλειάς και των ατελείωτων υποχρεώσεων κι η πρώτη μέρα του Σαββατοκύριακου. Πράγμα που σημαίνει ότι και μόνο στο άκουσμά του νιώθεις μια ξεγνοιασιά.
Σχηματίζεται ένα ελαφρύ, παιδικό χαμόγελο στα χείλη. Για κάποιους είναι η μέρα της εξόδου και του κλάμπινγκ. Για μας πάλι, είναι η μέρα της απόλυτης χαλάρωσης και της τεμπελιάς. Κάτι παρόμοιο ισχύει και για την Κυριακή.
Γουστάρουμε τη σαπίλα του κρεβατιού ή του καναπέ στη ζωή μας και το Σαββατοκύριακο είναι μια καλή ευκαιρία για να την εκμεταλλευτούμε όπως πρέπει. Πώς; Αγκαλιά με μια κουβέρτα βέβαια, χαζεύοντας την αγαπημένη μας ταινία ή ακούγοντας τη μουσική που μας χαλαρώνει και πίνοντας το ποτό μας. Τόσο απλά. Χωρίς το άγχος του Σαββάτου για το «τι θα φορέσω για να βγω και να πάω να στριμωχτώ μέσα σ’ ένα club, πίνοντας μπόμπες ποτά και με τον αυριανό πονοκέφαλο να καραδοκεί».
Δε λέω, έχει και το club τη φάση του, φυσικά. Όπως και τα μπουζούκια. Και πού και πού χρειάζονται κι αυτά για να το κουνήσεις και λίγο. Όμως, όχι απαραίτητα Σάββατο βρε παιδιά! Δεν έχετε βαρεθεί αυτό το στερεότυπο; Όλοι βγαίνουν το Σάββατο, ακόμα κι η κουτσή Μαρία! Δεν έχω κάτι με την κοπέλα ή μ’ όσους ενστερνίζονται αυτήν την τάση και θεοποιούν αυτήν τη μέρα για ξεσάλωμα, όχι. Απλά το θεωρώ τουλάχιστον βαρετό όλο αυτό που συμβαίνει με τα Σάββατα.
Βγείτε, αλλά αν σας δίνεται η ευκαιρία, δοκιμάστε και μια Πέμπτη, μια Παρασκευή. Θ’ αντιληφθείτε αμέσως τις διαφορές που ‘χουν τα βράδια αυτά. Θα δείτε έναν άλλον κόσμο. Μη σας πω κι άλλη πόλη. Θα μάθετε την πόλη σας καλύτερα και σίγουρα θα σας αρέσει περισσότερο. Ειδικά αν είστε άνθρωπος που του αρέσει ο μη στερεοτυπικός τρόπος διασκέδασης.
Σαν εμάς, δηλαδή, που τα Σαββατοκύριακα αρνούμαστε να βγούμε απ´ το σπίτι μας ακόμη και για να πάμε μέχρι το περίπτερο. Εμείς, θα πάρουμε τηλέφωνο την παρέα και θα τους πούμε: «Μαγειρεύω σουφλέ και πίτσα. Έχω κατεβάσει στο pc τρεις διαφορετικές ταινίες για να διαλέξουμε και το καινούριο cd των Coldplay. Φέρτε ό,τι ποτά θέλετε κι ελάτε!» Αυτοί είμαστε. Αυτά τα Σαββατόβραδα είναι τα καλύτερα για μας και δεν τ’ αλλάζουμε ούτε με τσάμπα μπουκάλι στο πρώτο τραπέζι πίστα!
Αν πάλι η παρέα για κάποιο λόγο αρνηθεί κι είμαστε και μπακούρια από αίσθημα, δεν μας πειράζει καθόλου. Θα φάμε το σουφλέ και την πίτσα μόνοι μας και θα την αράξουμε στον καναπέ μας, βλέποντας την ταινιάρα μας ή διαβάζοντας τον Αλχημιστή που τόσο αγαπάμε! Το μόνο σίγουρο είναι πως θα βρούμε τρόπο να περάσουμε καλά.
Οι δεσμευμένοι πάλι, δεν έχουμε καλύτερο απ’ το να περνάμε τα Σαββατοκύριακά μας αγκαλιά με τον έρωτά μας. Όταν μέσα στη βδομάδα, λόγω υποχρεώσεων και των δύο, η μόνη επαφή μας είναι το βράδυ που θα πλαγιάσουμε παρέα για να κοιμηθούμε, περιμένουμε μ’ ανυπομονησία το Σαββατοκύριακο για να περάσουμε περισσότερο χρόνο μαζί. Να ξυπνήσουμε αργά το πρωί, να πιούμε μαζί το πρώτο καφεδάκι της ημέρας, να μαγειρέψουμε, να φάμε, ν’ ακούμε μουσική και να χορεύουμε ασταμάτητα. Να κάνουμε πράγματα που μας ενώνουν και μας ευχαριστούν. Οι δυο μας. Στο σπίτι μας. Πού να βγεις μετά απ’ αυτό και πού να πας όταν μοιράζεσαι τρυφερές στιγμές με τ’ άλλο σου μισό; Το μόνο που θες εκείνες τις στιγμές είναι να σταματήσει ο χρόνος και να μη ξημερώσει ποτέ η Κυριακή, όσο χαρούμενη κι αν είναι κι αυτή.
Είν’ ωραίο να ‘σαι σπιτόγατος. Να τα βρίσκεις με τον εαυτό σου ή και με παρέα. Να καθορίζεις εσύ τη μουσική που θες ν’ ακούσεις. Να βλέπεις γύρω σου μόνο τ’ άτομα που θες. Να γυρνάς όλη μέρα με φόρμες ή πιτζάμες, τεμπελιάζοντας. Κι ας μην κάνεις τίποτα απ’ τα παραπάνω. Γι’ αυτό γουστάρουμε τα Σαββατοκύριακα στο σπίτι.
Αν σας άρεσε το άρθρο κοινοποιήστε το και μοιραστείτε το με τους φίλους σας!
Σας ευχαριστούμε για την επίσκεψη.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου