Αυτή η εσωτερική κατάσταση είναι η εμπιστοσύνη στον εαυτό. Σκεφτείτε το εξής: όλα τα μωρά γνωρίζουν πότε είναι πεινασμένα και κουρασμένα. Όλα τα μικρά παιδιά ξέρουν τι τους αρέσει να τρώνε και με ποιον θέλουν να κάνουν παρέα. Ως παιδιά μεγαλώνουμε γνωρίζοντας τον εαυτό μας, τους ρυθμούς μας, τα γούστα και τις προτιμήσεις μας. Αλλά επειδή οι «μεγάλοι» πάντα μας έλεγαν ότι εκείνοι ήξεραν καλύτερα, εμείς τους πιστεύαμε με αποτέλεσμα η έμφυτη εμπιστοσύνη στον εαυτό μας να θαφτεί.
Τελικά, αρχίσαμε να εξαρτόμαστε από την έγκριση και την καθοδήγηση των άλλων, αντί να εμπιστευόμαστε τη δική μας. Ως αποτέλεσμα, πολλοί από εμάς υποφέρουμε από συμπτώματα αμφιβολίας για τον εαυτό μας: είμαστε αναποφάσιστοι, έχουμε συνεχή επιθυμία για την αποδοχή των άλλων, είμαστε τελειομανείς και φοβόμαστε την αποτυχία.
Δηλαδή όχι μόνο θάψαμε τη δική μας εμπιστοσύνη στον εαυτό πιστεύοντας ότι όλοι οι άλλοι γνωρίζουν καλύτερα τα πράγματα από εμάς, αλλά την αποδυναμώσαμε κάτω από τη συνεχή επιθυμία μας να λαμβάνουμε εξωτερική επιβεβαίωση. Η εμπιστοσύνη στον εαυτό μοιάζει με πολύτιμο πετράδι που βρίσκεται στο κέντρο της ύπαρξής μας. Όταν εσείς οι ίδιοι γνωρίζετε και εμπιστεύεστε τον εαυτό σας, τότε θα τον αγαπήσετε.
Με άλλα λόγια, γνωρίζοντας τον εαυτό σας τον αγαπάτε και τον εμπιστεύεστε.
Μαθαίνουμε από νωρίς ότι αν κάνουμε τα πράγματα «σωστά», θα λάβουμε ως ανταμοιβή το χαμόγελο των γονιών και των καθηγητών μας. Αυτό το χαμόγελο έχει τεράστια σημασία για την εμπιστοσύνη στον εαυτό του παιδιού. Όταν επιδιώκουμε την επιβεβαίωση με αυτόν τον τρόπο, αν και μπορεί να νιώθουμε χαρά όταν κάποιος μας δείχνει αποδοχή, το συναίσθημα αυτό διαρκεί λίγο.
Θα μπορούσαμε να περάσουμε το υπόλοιπο της ζωής μας έχοντας επιτυχίες στον τομέα της εργασίας, της εκπαίδευσης, της δημιουργίας ή των κοινωνικών σχέσεων. Θα μπορούσαμε να επιτύχουμε όλα εκείνα που θεωρούμε ότι μας φέρνουν ευτυχία. Και όμως, υπάρχει πιθανότητα να μην νιώσουμε ποτέ πραγματικά ικανοποιημένοι.
Η εμπιστοσύνη στον εαυτό μοιάζει με ένα εσωτερικό σύστημα αυτόματου πλοηγού (GPS): ξέρουμε ποιό πρέπει να είναι το επόμενό μας βήμα, εμπιστευόμαστε τις αποφάσεις που παίρνουμε είτε σημαντικές είτε λιγότερο σημαντικές και είμαστε πρόθυμοι να ρισκάρουμε. Δεν φοβόμαστε την αποτυχία ή τα λάθη, διότι η εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας δεν προέρχεται από άλλους.
Ακριβώς όπως δεν λέμε σε ένα νεογέννητο μωρό «θα σ’ αγαπώ μόνο αν τελειώσεις την Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ, παντρευτείς έναν όμορφο σύζυγο, αποκτήσεις δύο υγιή παιδιά και βγάλεις πολλά χρήματα», δεν πρέπει να αγαπάμε τον εαυτό μας υπό όρους, εξαρτώμενοι από εξωτερικούς παράγοντες.
Αξίζετε επειδή υπάρχετε. Η αμφιβολία για τον εαυτό σας και η τελειομανία σας μπορεί να σας εμποδίζουν να αξιοποιήσετε αυτό το δώρο, αλλά εκείνο είναι εκεί και βρίσκει τον δρόμο του όπως ένα ποτάμι που ξεκινά από μέσα σας και ξεχύνεται έξω στον κόσμο.
Η ευτυχία εξαρτάται από την εμπιστοσύνη στον εαυτό σας. Είναι άραγε δυνατόν να μάθετε πώς να εμπιστεύεστε τον εαυτό σας όταν δεν το κάνατε ποτέ σε ολόκληρη τη ζωή σας; Φυσικα και είναι. Αυτό το συναίσθημα ήταν δικό σας από την αρχή και εξακολουθεί να ζει μέσα σας.
Όπως συμβαίνει με όλους τους τομείς της εξέλιξης του εαυτού μας, η διαδικασία της ίασης απαιτεί χρόνο, υπομονή και αφοσίωση. Η αλλαγή δεν συμβαίνει μέσα σε 1 μήνα ούτε ακολουθώντας 3 απλά βήματα, αλλά οι παρακάτω απλές οδηγίες θα σας βοηθήσουν να ανακατευθύνετε την προσοχή σας στον εσωτερικό σας κόσμο, ξεκινώντας έτσι τη διαδικασία αποκατάστασης της εμπιστοσύνη στον εαυτό σας:
1. Ξεκινήστε και τελειώστε την κάθε σας ημέρα δίνοντας προσοχή στον εσωτερικό σας κόσμο.
Αυτό σημαίνει ότι, αντί να ασχοληθείτε με το κινητό σας μόλις ξυπνήσετε το πρωί, αφιερώστε λίγο χρόνο στον εαυτό σας. Δοκιμάστε να ξεκινήσετε με μια απλή άσκηση γιόγκα ή αναπνοές. Αν εξασκείστε καθημερινά, η διαδικασία αυτή και μόνο θα σας βοηθήσει να εστιάσετε την προσοχή σας στον εσωτερικό σας κόσμο και θα αλλάξει τη ζωή σας.
2. Ανακαλύψτε το ένστικτό σας.
Αγαπήστε τη νοημοσύνη σας, την ιδιοσυγκρασία σας και την ευαισθησία σας. Μάθετε για τις πολλές μορφές ευφυΐας, όπως τις έχει διευκρινίσει έξοχα ο ψυχολόγος Howard Gardner, και θα καταφέρετε να επαναφέρετε ένα κομμάτι της αυτογνωσίας και της αγάπης για τον εαυτό σας κι έτσι θα αποκαταστήσετε την εμπιστοσύνη στον εαυτό σας. Το ίδιο ισχύει με την ιδιοσυγκρασία και την ευαισθησία.
3. Σταματήστε να ασχολείστε διαρκώς με το Facebook.
Αν σας ενδιαφέρει πολύ το τι σκέφτονται οι άλλοι, το Facebook σίγουρα θα ενισχύσει αυτό το ενδιαφέρον σας. Είναι σχεδόν αδύνατο να μην μπείτε στη διαδικασία να συγκρίνετε τον εαυτό σας με τους άλλους. Αν το Facebook είναι ένας τρόπος για να επικοινωνείτε με τους φίλους σας, δοκιμάστε καλύτερα να τους πάρετε τηλέφωνο.
Πειραματιστείτε με τις παραπάνω προτάσεις για 30 ημέρες και δείτε πώς αισθάνεστε.
Αν σας άρεσε το άρθρο κοινοποιήστε το και μοιραστείτε το με τους φίλους σας!
Σας ευχαριστούμε για την επίσκεψη.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου