Ο λόγος σήμερα για τα μηχανήματα αυτόματης πληρωμής διοδίων τελών. Πιο συγκεκριμένα, ας σταθούμε στους σταθμούς Αφιδνών, Θήβας και Τραγάνας του τμήματος Αθηνών-Λαμίας. Ας δούμε λοιπόν τι συμβαίνει όταν ο ανυποψίαστος οδηγός θέλει να κάνει το ταξίδι του πληρώνοντας τα διόδια αυτά τέλη για να ενισχύσει τα έσοδα της χώρας του που κυβερνάται με τόση δυσκολία. Τα συγκεκριμένα μηχανήματα στους συγκεκριμένους σταθμούς δέχονται μόνο το ακριβές αντίτιμο του διοδίου τέλους, καθώς δεν επιστρέφουν ρέστα. Παράλληλα, δεν κάνουν αποδεκτά τα κέρματα του ενός και δύο λεπτών. Ως εδώ οι «κανόνες» μας φαίνονται λογικοί.
Τα μηχανήματα αυτά λοιπόν, δέχονται τα κέρματα των πέντε λεπτών αλλά όπως δηλώνουν οι ειδικοί, από τεχνικής άποψης τα εν λόγω μηχανήματα αντιμετωπίζουν αρκετά συχνά προβλήματα με τα χάλκινα νομίσματα και δεν τα αναγνωρίζουν. Συνεπώς, ο οδηγός μπορεί να ρίχνει τα πεντάλεπτα του και να μη σηκώνεται η πολυπόθητη μπάρα των διοδίων, με αποτέλεσμα να βγαίνει από το αυτοκίνητό του στωικά, να παίρνει το απορριπτέο κέρμα και να το ξαναρίχνει ώσπου η ουρά των αυτοκινήτων σε αναμονή να καλύψει τη μισή εθνική οδό!
Πιθανότατα σε αυτό το σημείο, ο καλοπροαίρετος πολίτης σκέφτεται «ας ρίξει ένα δεκάλεπτο να μην ταλαιπωρηθεί κανείς». Σωστό κι εύλογο σκεπτικό. Τα αντίτιμα, όμως, των προαναφερθέντων σταθμών είναι 3,25€, 3,85 και 3.80 αντίστοιχα. Εικάζω πως σιγά σιγά αρχίζει να δημιουργείται μια πολύ εντυπωσιακή εικόνα. Εάν στο σταθμό Θήβας όπου το ακριβές αντίτιμο είναι 3,85 ευρώ, ο ανύποπτος οδηγός ρίξει τρία ευρώ, ογδόντα λεπτά και το χάλκινο πεντάλεπτο του, κατά πάσα πιθανότητα το μηχάνημα διαβάζει 3,80 ευρώ, επιστρέφει το πεντάλεπτο κι αρχίζει ένα ιδιαίτερα διασκεδαστικό παιχνίδι όπου ο δόλιος οδηγός έχει βγει από το αυτοκίνητο και προσπαθεί να πείσει το μηχάνημα πως το 5λεπτό του είναι ένα αξιοπρεπές κέρμα!
Στην περίπτωση που κάποια στιγμή γίνει το κέρμα αποδεκτό, μπαίνει στο αυτοκίνητό του, αποχωρεί κι αφήνει τους επόμενους να ανησυχούν για τη δική τους μοίρα με το παιχνίδι του χαλκού. Ας σκεφτούμε, όμως, τι κάνει ο ταλαιπωρημένος πολίτης αυτής της έρμης χώρας όταν βιάζεται ή όταν φτάσει στα όρια του περιμένοντας όρθιος στη μέση του πουθενά με 20 αυτοκίνητα πίσω του. Βάζει ένα 10λεπτο που δεν είναι χάλκινο, ανοίγει η μπάρα, φεύγει, και το μηχάνημα έχει κρατήσει φιλοδώρημα 5 λεπτών, καθώς δε δίνει ρέστα!
Ίσως κάποιοι το θεωρήσουν ασήμαντο και χαρακτηρίσουν υπερβολική μια δυσχέρεια. Σεβαστό. Ας σκεφτούμε με νούμερα. Το 2008-2013 τα έσοδα από τα διόδια στους τέσσερις παραχωρημένους άξονες που επανεκκινήθηκαν ξεπέρασαν τα 1,25 δισ. Ευρώ. Φυσικά είναι κρατικά έσοδα που χρησιμοποιούνται για κρατικά έργα. Βάση της απογραφής του 2011 ο πληθυσμός μόνο της Αθήνας είναι 664.046 κάτοικοι.
Ας υποθέσουμε ότι σε μια μέρα ιδιαίτερα έντονης κινητικότητας διοδίων, πχ κάποια αργία που μας έφτιαξε ένα όμορφο τριήμερο, από τους 664.046 οι μισοί θέλουν να αποδράσουν από την πόλη. Και έστω ότι από τους 332.023 που φεύγουν συναντούν στα μηχανήματα την «άρνηση του χάλκινου κέρματος» οι 50.000, οι οποίοι προκειμένου να μη χάσουν ούτε λεπτό ξεκούρασης ρίχνουν κάποια στιγμή το 10λεπτο. Αυτά τα 5 λεπτά που κράτησε το μηχάνημα από τους 50.000 οδηγούς είναι 2.500 ευρώ!
Μπορεί τα παραδείγματά μου να φαίνονται ακραία, κύριε Σπίρτζη, μπορεί ακόμα και τα 2.500 ευρώ να σας φαίνονται ψίχουλα μπροστά στα δις των εσόδων από τα διόδια. Σε περίπτωση, όμως, που το παράδειγμα αυτό λάμβανε χώρα, συνειδητοποιείτε με 2.500 ευρώ πόσους άστεγους μπορείτε να βοηθήσετε, έστω για δύο μέρες, έστω με ένα πιάτο φαί;
Εκτός αν, κύριε Υπουργέ μας, ένα τέτοιο είδος κοινωνικής πολιτικής αποτελεί παρελθόν για εσάς, όπως και η συμμετοχή σας στον Τομέα Περιφερειακής Οργάνωσης του ΠΑΣΟΚ, με την υποστήριξη του οποίου τον Ιούλιο του 2010 εκλεχθήκατε πρόεδρος του ΤΕΕ.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου