Μεγαλώνουμε με ιστορίες έρωτα. Στα παραμύθια, τη μυθολογία, την ιστορία, την καθημερινότητά μας συναντάμε άπειρες ιστορίες αγάπης και έρωτα.
Έτσι κάποια στιγμή εμείς οι ίδιοι κυνηγάμε το άλλο μας μισο, τον άλλο που θα φέρει χαρά και πληρότητα στη ζωή μας.
Πολλές φορές τα καταφέρνουμε. Ο έρωτας μας χτυπά την πόρτα και εκτοξευόμαστε στον ουρανό. Τα πάντα παίρνουν άλλη μορφή, άλλη διάσταση. Τα άλλοτε σημαντικά γίνονται ασήμαντα και ο άλλος, ο Ιδανικός άλλος, είναι το κέντρο του κόσμου. Ένας άλλος που κρατά κάτι από τον εαυτό μας, που φαίνεται ικανός να προσφέρει όλα όσα επιθυμούμε, να διώξει μακριά καθετί κακό. Ένας άλλος που φαίνεται να διαβάζει το μυαλό μας και να μας καταλαβαίνει καλύτερα από τον καθένα.
Ο έρωτας γεννά προσδοκίες, επιθυμίες, φαντασιώσεις, πόθο. Τα δύο άτομα εμπλέκονται σε ένα παιχνίδι που δεν υπάρχει ατομικότητα, ζουν για το «εμείς», ο ένας δεν υπάρχει χωρίς τον άλλο και ο ένας ταυτίζεται με τις προσδοκίες του άλλου.
Τι συμβαίνει όμως όταν ο έρωτας ημερέψει; Τι συμβαίνει όταν αυτός ο Ιδανικός άλλος αρχίζει να μοιάζει περισσότερο γήινος;
Τότε πια το μυστήριο που κρύβεται πίσω από τον ερωτικό σύντροφο, μυστήριο στο οποίο βασίζεται η φαντασία και οι προσδοκίες, λύνεται και ξαφνικά βρισκόμαστε ενώπιον κάποιου άλλου, ξένου προσώπου. Αυτό που ερωτευόμαστε συνήθως δεν είναι το ίδιο το άτομο, αλλά την εικόνα που προβάλλουμε πάνω σ' αυτό, αυτό που ποθούμε να δούμε βάσει των δικών μας προσωπικών προσδοκιών και βιωμάτων.
Η απομυθοποίηση συνήθως χρησιμοποιείται αρνητικά σε μια σχέση και συγχέεται με την απόρριψη, μπορεί όμως να σημαίνει και αποφόρτιση ή και επαναπροσδιορισμό.
Για να γίνω πιο κατανοητή, μεγαλώνοντας μαθαίνουμε πως ο έρωτας δεν είναι ένα συναίσθημα που μπορεί να κρατήσει για πάντα, αυτό όμως δε σημαίνει και το τέλος της σχέσης. Το πώς θα χειριστείς την μετάβαση του συντρόφου σου από Ιδανικός σε μη Ιδανικός, η απομυθοποίηση, είναι το κλειδί για μια καλή σχέση.
Έχοντας αφήσει τον έρωτα λίγο παράμερα και βλέποντας πλέον τον άλλον στις πραγματικές του διαστάσεις έρχεσαι αντιμέτωπος με τη σχέση. Είναι αυτό που στην ουσία θες; Είναι αυτός ο άνθρωπος ο,τι ονειρεύτηκες; Τελικά το γεγονός πως ο άλλος μπορεί να μην είναι και τόσο ιδανικός τι συναισθήματα σου προκαλεί;
Αν το ζευγάρι είναι συναισθηματικά ώριμο και μοιράζονται κοινές επιθυμίες η απομυθοποίηση μπορει να είναι αυτή που θα τους φέρει πιο κοντά, θα διώξει το άγχος της απόδοσης και την ανασφάλεια που συνοδεύει ένας μύθος. Θα δημιουργήσει καλύτερες συνθήκες οικειότητας και θα δώσει ώθηση στο ζευγάρι να εμπλακεί συνασθηματικα και ψυχικά με μεγαλύτερη θέρμη. Το ζευγάρι θα ξαναγνωριστεί αλλά απέναντι του ο καθένας δε θα έχει έναν ξένο αλλά τον οικείο του στον οποίο θα προσθέτει επιπλέον χαρακτηριστικά. Θα είναι ένα ζευγάρι που θα έχει κρατήσει ξεκάθαρες τις γραμμές του Εγώ και του Μαζί, ένα ζευγάρι που θα μπορεί να αποδεχτεί ο ένας τον άλλον.
Αν τα εμπλεκόμενα άτομα, λόγω προσωπικών τους βιωμάτων και μαθημένων συμπεριφορών, κυνηγούν πάντα το Ιδανικό, το άφταστο, το τέλειο, δυστυχώς δεν θα μπορέσουν εύκολα να δουν τον άλλον σαν μια οντότητα διαφορετική από τους ίδιους απογυμνωμένο από το μανδύα του Μύθου. Ο άλλος παύει να είναι ελκυστικός όταν παύει να είναι Ιδανικός και τότε η απομυθοποίηση έχει την έννοια της απόρριψης. Αν ο άλλος μπαίνει στο παιχνίδι προσποιούμενος τον Ιδανικό και σιγά σιγά ξεγυμνώνει έναν χαρακτήρα ατελή τότε και πάλι η απομυθοποίηση παίρνει τη μορφή απόρριψης.
Με άλλα λόγια όταν είμαστε έτοιμοι να αποδεχτούμε τον άλλο-έναν άλλον συμβατό στα θέλω μας και στις ανάγκες μας-, όταν ο έρωτας μετουσιώνεται σε αγάπη είναι μια συνθήκη μαγική.
Το πόσο έτοιμος είναι ο καθένας να το νιώσει εξαρτάται από την θέληση του να εμπλακεί σε μια συναισθηματική σχεση και στην σχέση που χτίζει με τον εαυτό του.
Κάτι τέτοιο θέλει δουλειά με τους άλλους, αλλα και με εσάς τους ίδιους-κυρίως με εσας- και η ανταμοιβή είναι η καλύτερη που θα μπορούσατε να ζητήσετε. Αγάπη.
πηγη: http://www.o-klooun.com
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου