η διατροφή κατά τη σχολική ηλικία και ιδέες για κολατσιό στο σχολείο

Όταν κάποτε έκανα μάθημα περί διατροφής σε παιδιά της 6ης Δημοτικού, είχα ζητήσει να κρατήσουν ως υλικό για το μάθημα, το περιτύλιγμα από το κολατσιό τους. Το σχολείο δεν διέθετε κυλικείο. Το 20% περίπου των παιδιών έδειξε ένα αλουμινόχαρτο που δήλωνε φαγητό από το σπίτι, 5% περίπου χάρτινο σακουλάκι από τον φούρνο, χωρίς σε καμία από τις δύο περιπτώσεις να είναι απαραίτητα ορθές-υγιεινές οι επιλογές. Το υπόλοιπο 75% είχε να επιδείξει συσκευασίες τυποποιημένων «φαγητών», «γλυκισμάτων» και «επιδορπίων» με τεχνητή γεύση και τεχνητά συστατικά.

Στην προσπάθεια να διαβάσουμε τα συστατικά, τα παιδιά αναγνώριζαν ελάχιστες λέξεις και πολλές από αυτές δεν μπορούσαν καν να τις αρθρώσουν. Τα ευαίσθητα παιδικά – εφηβικά εγκεφαλικά κύτταρα, για να εξυπηρετήσουν την νοητική απόδοση δηλ. αντίληψη, ικανότητα μάθησης, κατανόησης, μνήμης και συγκέντρωσης χρειάζονται αληθινές τροφές. Η ανάπτυξη και ωρίμανση του εγκεφάλου αρχίζει από την περίοδο της κύησης και συνεχίζεται και μέχρι την εφηβεία, όπου νέοι σύνδεσμοι συνεχώς δημιουργούνται, με αποτέλεσμα την ανάπτυξη νέων ικανοτήτων.

Οι ουσίες που αποτελούν δομικά στοιχεία των εγκεφαλικών κυττάρων και των συνδέσμων μεταξύ τους, οι ουσίες που μεταφέρουν τις πληροφορίες από κύτταρο σε κύτταρο (νευροδιαβιβαστές), όσο και αυτές που παρέχουν την απαιτούμενη ενέργεια στον εγκέφαλο, είναι όλες θρεπτικά συστατικά των τροφών, που εμπεριέχονται ελάχιστα η καθόλου στα κρουασανάκια με γεύση κεράσι η άλλα αντίστοιχα snacks.

Τα ω-3 λιπαρά οξέα ALA, EPA, DHA, το σύμπλεγμα των Βιταμινών Β, ο σίδηρος, το ιώδιο, ο ψευδάργυρος και οι πρωτεΐνες, ανεξαρτήτως πηγής, παίζουν σημαντικό-καθοριστικό ρόλο στην νοητική και πνευματική ανάπτυξη του παιδιού και του εφήβου.

Η περίοδος της ζωής των παιδιών της προσχολικής και σχολικής ηλικίας είναι καθοριστική για την ανάπτυξη, την εξέλιξη και την διαμόρφωσή τους σε αυριανούς ενήλικες. Οι καταγραφές και τα βιώματα που εντυπώνονται την περίοδο αυτή, θα τα συνοδεύουν ως πληροφορίες-οδηγοί, για όλη τους την ζωή. Ο ρόλος του ανθρώπου που φροντίζει το κάθε παιδί δεν είναι να του δώσει μαζί του στο σχολείο κάτι βολικό, γρήγορο και εύκολο, επαναπαυμένος ότι το φρόντισε. Το γρήγορο και το βολικό συχνά, αν όχι πάντα, είναι νοητική παγίδα και όχι μόνον στην διατροφή.

Ο ρόλος του, είναι να βρει τρόπους και να κλονίσει την μαζική διατροφική ανωριμότητα και ακαταλληλότητα η οποία διαφημίζεται ευρέως και η οποία παραβιάζει τις φυσικές λειτουργίες με τις οποίες μας προίκισε η Ανώτερη Διάνοια -Ευφυία. Η βιομηχανία τροφίμων, επενδύοντας στην προσπάθεια των γονιών να κρατούν ευχαριστημένα (ήσυχα) τα παιδιά τους, παράγει διαρκώς και νέα προϊόντα – τροφές που απευθύνονται σε ανήλικους καταναλωτές, γεμάτες χρώματα και ιδιότητες που υπόσχονται να τους μεταμορφώσουν σε υπερ-ήρωες ή πριγκίπισσες.

Κάθε πρωτογενής τροφή είναι κομιστής ζωής.

Εκτός από τα θρεπτικά συστατικά τα οποία περιέχει, φέρει και ένα δυναμικό ζωτικής ενέργειας.

Μέσα σε κάθε “τροφή”, χτυπάει ένας παλμός, ο παλμός της ζωής.

Κάθε φορά που τρώμε, μεταγγίζεται μέσα μας, η συνέχεια της ζωής μας.

Όσο περισσότερο επεξεργασμένη, εμπλουτισμένη, τροποποιημένη και εν τέλει βιασμένη είναι μία τροφή, τόσο μειώνεται το ζωτικό δυναμικό της, τόσο ατονεί ή εκλείπει ο παλμός αυτός. Τα γιαουρτάκια, τα κρουασανάκια, τα γαριδάκια, το γάλα με γεύσεις κ.α. παιδικές τροφές, μόνον χορταίνουν ή προσδίδουν μια ψευδή αίσθηση ευχαρίστησης στα παιδιά, χωρίς να τα τρέφουν, με υψηλό κόστος στην σωματική και πνευματική τους ανάπτυξη. Ο ανήλικος καταναλωτής, συνήθως αδιαφορεί για την υγεία του και για την σχέση της με την διατροφή.

Είναι άσκοπο να βομβαρδίζουμε τα παιδιά μας με διατροφικές συμβουλές και οδηγίες. Διδάσκουμε τα παιδιά διατροφική αγωγή έμμεσα, με τις ορθές διατροφικές συνήθειες, τις οποίες έχουμε ήδη υιοθετήσει και εφαρμόζουμε εμείς, επιλέγοντας προσεκτικά τι προϊόντα αγοράζουμε και υπάρχουν στα ντουλάπια και στο ψυγείο μας.

Ως μητέρα, γνωρίζω ότι το τοστ είναι βαρετό και το μήλο ταμπού-ειδικά στις μεγάλες τάξεις. Για να ξεφύγουν τα παιδιά από τον κλοιό της ζαμπονοτυρόπιτας, χρειάζεται να αφιερώσουμε χρόνο αλλά κυρίως ενδιαφέρον, φροντίδα και αγάπη, συστατικά που τρέφουν την ψυχή τους. Ακολουθούν κάποιες ιδέες –προτάσεις ως εκκίνηση με την προτροπή να χρησιμοποιήσετε την φαντασία σας και την επινοητικότητά σας ώστε το κολατσιό στο σχολείο να έχει τόσο γευστικό όσο και θρεπτικό ενδιαφέρον, λαμβάνοντας υπ΄όψιν την ιδιοσυγκρασία και τις γευστικές προτιμήσεις του παιδιού.

Με αλμυρή γεύση

– Ελιόψωμο

– Κριτσίνια με καρότο η σπανάκι

– Muffins με τυρί και κολοκυθάκι

– Σάντουιτς με ψωμί σικάλεως ή ολικής αλέσεως, ψητά η φρέσκα λαχανικά, τυρί της αρεσκείας του παιδιού η αυγό εφόσον τρώει ζωικές τροφές, pesto από avocado ή ‘τυρί’ από αμύγδαλα εφόσον δεν τρώει ζωικές τροφές.

– Σπανακοπιττάκια

– Κολοκυθοπιττάκια

Δείτε εδώ χορτοφαγικές συνταγές: enallaktikidrasi.com/2015/03/pentanostimes-xortofagikes-syntages-pou-tha-sas-sunarpasoun/

Με γλυκιά γεύση

– Γιαούρτι με μέλι

– Γιαούρτι με φρέσκα φρούτα ( εφόσον τρώει ζωικές τροφές)

-Μηλόπιτα

-Σταφιδόψωμο

-Ράβδοι δημητριακών

-Φρέσκο φρούτο και κουλουράκια βρώμης

-Φρέσκο φρούτο και μουστοκούλουρο

-Χυμός (χωρίς ζάχαρη) και μουστοκούλουρο

-Ψωμάκι σικάλεως η ολικής αλέσεως με ταχίνι και μέλι

-Energy balls

Αν σας άρεσε το άρθρο κοινοποιήστε το και μοιραστείτε το με τους φίλους σας!
Σας ευχαριστούμε για την επίσκεψη.
Share on Google Plus

About Unknown

    Blogger Comment
    Facebook Comment

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου