Πρόκειται για μία διάκριση που απονέμεται από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο από το 1988, και αποτελεί επιβράβευση για εξαιρετικά επιτεύγματα και δραστηριότητες ή δράσεις πολιτών, ομάδων, σωματείων ή οργανώσεων στην κοινωνία. «Η Κοινωνική Κουζίνα “Ο Άλλος Άνθρωπος” έχει δημιουργηθεί με σκοπό να ενώνει τους ανθρώπους, να προωθεί την αλληλεγγύη, το σεβασμό, την ιδέα ότι όλοι είμαστε ίσοι, παρ’ όλες τις διαφορετικότητές μας και ότι δε μας χωρίζει τίποτα. Ένα βραβείο με τον όρο “Ευρωπαίος Πολίτης” κάνει αυτομάτως διάκριση στους ανθρώπους», λέει ο Κωνσταντίνος Πολυχρονόπουλος.
«Ευρωπαίος πολίτης; Ασιάτης πολίτης; Υπάρχει διαφορά; Να δεχτώ ένα βραβείο από κράτη μέλη της ΕΕ που δεν σέβονται την ανθρώπινη υπόσταση; Είδατε τις σκηνές στην Ουγγαρία πώς πετούσαν το ψωμί. Είδατε τι συνέβη στην Τσεχία. Στη Γερμανία και στην ΠΓΔΜ. Να δεχτώ ένα βραβείο από τη Γερμανία που δέχεται κόσμο μόνο από τη Συρία; Δηλαδή οι άλλοι δεν είναι άνθρωποι;», θα συνεχίσει.
Ο κ. Πολυχρονόπουλος θεώρησε υποκρισία την αποδοχή ενός βραβείου από την ΕΕ που ― όπως λέει ― «θυσιάζει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια στο βωμό του κέρδους και τον χρημάτων». Σύμφωνα με δηλώσεις του οι πολιτικές λιτότητας έχουν δημιουργήσει μια ανθρωπιστική κρίση άνευ προηγουμένου που απαιτεί συλλογική αλληλεγγύη, αξιοπρέπεια και σεβασμό από άνθρωπο σε άνθρωπο για να αντιμετωπιστεί.
Η Κοινωνική Κουζίνα «Ο Άλλος Άνθρωπος» ξεκίνησε το Δεκέμβριο του 2011, όταν ο Κωνσταντίνος Πολυχρονόπουλος περνώντας από μία λαϊκή αγορά στο Αιγάλεω, είδε δύο παιδιά να μαλώνουν για το ποιος θα πάρει τα σκουπίδια, τα σάπια απομεινάρια της λαϊκής που πετούσαν στους κάδους. «Αυτό που με σόκαρε περισσότερο ήταν ότι περνούσε κόσμος, συμπεριλαμβανομένου του εαυτού μου, και έμενε αδιάφορος. Η εικόνα με συγκλόνισε, δεν μπορούσα να βγάλω την αδιαφορία του κόσμου από το μυαλό μου. Οπότε έκανα το αυτονόητο. Έφτιαξα την επόμενη μέρα δέκα τοστ και πήγα σε μια λαϊκή αγορά, θυμάται. Με δέκα τοστ την πρώτη μέρα, μία κατσαρόλα σερβιρισμένο φαγητό τη δεύτερη, ο Κωνσταντίνος κατάφερε να προσεγγίσει τον κόσμο και να μοιραστεί μαζί τους ένα πιάτο φαγητό. «Στην αρχή ο τρόπος που προσέφερα το φαγητό ήταν λάθος. Αυτοί οι άνθρωποι δεν θέλουν λύπηση, ούτε ελεημοσύνη. Έχουν ανάγκη από ανθρώπινη επαφή, επικοινωνία και αξιοπρέπεια», τονίζει. «Έτσι αποφάσισα να μην κάνω συσσίτιο. Να μην λυπόμαστε τους ανθρώπους, αλλά να μαγειρεύουμε ζωντανά όλοι μαζί και να τρώμε όλοι μαζί, για να έρθουμε όλοι πιο κοντά και για να σπάσουμε την ντροπή που πιθανότατα ένιωθε κάποιος, όταν το μοιράζαμε μαγειρεμένο», λέει.
Ο «Άλλος Άνθρωπος» αποτελείται από μία βασική ομάδα 8 ατόμων και δραστηριοποιείται καθημερινά, μαγειρεύοντας και μοιράζοντας φαγητό για τουλάχιστον 300 άτομα ημερησίως. Ωστόσο η δράση τους έχει πάρει τέτοια έκταση, που δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί μόνο από αυτά τα 8 άτομα. Η αλληλεγγύη και η προσπάθειά τους έχει αφυπνίσει πολλές συνειδήσεις και έχει δημιουργήσει έναν κύκλο ανθρώπων που με την προσωπική τους υποστήριξη, βοήθεια και προσφορά κάνουν την ιδέα του Κωνσταντίνου Πολυχυχρονόπουλου πράξη.
«Με την βοήθεια του κόσμου, ξεκίνησε η Κοινωνική Κουζίνα. Άνθρωποι από τις λαϊκές αγορές αρχικά έδιναν πρώτες ύλες και σταδιακά ο κόσμος ερχόταν να βοηθήσει. Με την περιέργειά τους ρωτούσαν για ποιο λόγο μαγειρεύω, τι μαγειρεύω, για ποιους… ― Δωρεάν φαγητό για όλους για να αρχίσουμε να μιλάμε να επικοινωνούμε ― απαντούσα. Έτσι λίγο πολύ ο καθένας ήθελε να βοηθήσει με ό,τι μπορούσε», δηλώνει. Χωρίς καμία βοήθεια από την πολιτεία, η Κοινωνική Κουζίνα προσφέρει καθημερινά κάτι που για πολλούς είναι δεδομένο… ένα πιάτο ζεστό φαγητό και ανθρώπινη επικοινωνία. «Η μεγαλύτερη βοήθεια ήρθε από τους ανθρώπους. Η πολιτεία στην αρχή με κυνηγούσε, ζητώντας άδειες που μαγείρευα έξω. Είχα και έχω μόνο τη στήριξη του κόσμου. Στις αρχές του 2015 πήγαμε σε όλη την ηπειρωτική Ελλάδα και στα νησιά μόνο με τη βοήθεια του κόσμου. Ο καθένας προσέφερε ό,τι μπορούσε, από τα εισιτήρια, τη βενζίνη μέχρι τα δωμάτια. Οποιοσδήποτε ήθελε να βοηθήσει ερχόταν στη δράση να δει το έργο και μετά προσέφερε, γι' αυτό και δεν υπήρξε ποτέ καχυποψία», προσθέτει.
Εκτός από την καθημερινή δράση της σίτισης, η ομάδα έχει δημιουργήσει και το «Σπίτι του Άλλου Ανθρώπου». Βρίσκεται στον Κεραμεικό, στην Πλαταιών 55 και λειτουργεί ως Κέντρο Ημέρας. «Υπάρχει κάποιος που προσφέρθηκε να πληρώνει το νοίκι κατευθείαν στον ιδιοκτήτη και έτσι έχουμε ένα χώρο από όπου ξεκινούν όλα. Έρχονται άνθρωποι που έχουν ανάγκη να κάνουν ένα μπάνιο, να πιουν έναν καφέ. Υπάρχει παιδότοπος, έρχονται καθηγητές και κάνουν δυο φορές την εβδομάδα σε 25 παιδιά όλων των ηλικιών, ενισχυτική διδασκαλία. Έχουμε την αποθήκη μας, οργανωνόμαστε και συνεχίζουμε τις δράσεις μας»
Η οικονομική κρίση φαίνεται να έχει επηρεάσει και το προφίλ των ανθρώπων που απευθύνονται στον «Άλλο Άνθρωπο». Δύο φορές το μήνα η ομάδα της Κοινωνικής Κουζίνας δίνει τρόφιμα σε 200 οικογένειες που έχουν ανάγκη. Η προσφυγική κρίση επέκτεινε τη δράση τους και στα νησιά αλλά και σε πολλά κέντρα που συγκεντρώνονται οι ροές των προσφύγων. Κάθε Κυριακή το blog της συλλογικότητας ενημερώνεται και υπάρχει ανακοίνωση σχετικά με την επόμενη δράση τους και τις ανάγκες τους, έτσι ώστε όποιος επιθυμεί να βοηθήσει, να μπορεί να ενημερωθεί και να πάει να συμμετέχει στο μαγείρεμα, την επικοινωνία και την ανθρώπινη επαφή. «Είναι σημαντικό να υπογραμμίσουμε ότι δεν πρόκειται για φιλανθρωπία. Δεν είναι συσσίτιο. Είναι αλληλεγγύη και σεβασμός. Δείχνουμε ότι είμαστε ίσοι, δε μας χωρίζει τίποτα», τονίζει ο Κωνσταντίνος.
Το βραβείο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου δεν θέλησε να το δεχτεί η Κοινωνική Κουζίνα γιατί η δράση της δεν κάνει διαχωρισμούς. Η δράση της αναζητά την ανθρώπινη επικοινωνία, σέβεται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και προάγει τον σεβασμό. Το καλύτερο βραβείο για τον Κωνσταντίνο Πολυχρονόπουλο θα ήταν, όπως ο ίδιος δήλωσε : «να υπάρξει κοινωνική κουζίνα σε κάθε γειτονιά σε όλον τον πλανήτη. Να αρχίσουμε να μιλάμε οι άνθρωποι και να σεβόμαστε ο ένας τον άλλον. Να αφυπνισθούν συνειδήσεις. Η Ευρώπη μπορεί να αλλάξει, να στραφεί προς τον άνθρωπο. Οι ίδιοι οι άνθρωποι μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο. Με την αλληλεγγύη και το σεβασμό».
Μαζί με την «Κοινωνική Κουζίνα - Ο Άλλος Άνθρωπος» το ίδιο βραβείο αρνήθηκε να παραλάβει και το «Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού».
Αν σας άρεσε το άρθρο κοινοποιήστε το και μοιραστείτε το με τους φίλους σας!
Σας ευχαριστούμε για την επίσκεψη.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου