Όταν δεν είσαι καλά, όταν κουράζεσαι, αγανακτείς, δεν ξέρεις τι σου φταίει ή σου φταίνε όλα, νιώθεις πως «θα παραδώσεις τα όπλα», πως βαρέθηκες, πως τίποτα δεν έχει νόημα και σημασία… μίλα σου!
Μίλα στον εαυτό σου, όπως θα μιλούσες σε κάποιον, που θα είχες απέναντί σου και θα προσπαθούσες να του αλλάξεις «μυαλά», διάθεση, πορεία.
Μίλα στον εαυτό σου σαν σε παιδί, που πρέπει να του δείξεις το καλό και το κακό, να του μάθεις να «στέκεται», να μην τα παρατάει, να αγωνίζεται πάντα για το σωστό, το δίκαιο και τα όνειρά του.
Μίλα στον εαυτό σου όπως σε ένα φίλο, που περνάει δύσκολα και του συμπαραστέκεσαι, εμπνέοντάς τον, θυμίζοντάς του καλές στιγμές του παρελθόντος, υποσχόμενος πως θα έρθουν κι άλλες, πολλές.
Μίλα στον εαυτό σου σαν να είσαι εσύ ο μοναδικός που έχει, που μπορεί να τον σώσει ή να τον αφήσει να «πνιγεί» στις μαύρες σκέψεις, την απελπισία, τη θλίψη, που μπορεί να τον βοηθήσει, να του προσφέρει ένα πολύτιμο χέρι να πιαστεί για να ανέβει.
Μίλα στον εαυτό σου σαν να σου τον έδωσαν να τον προσέχεις, να τον φροντίζεις, να τον κρατάς χαρούμενο και ήρεμο και υγιή κι ευτυχισμένο, να σιγουρεύεσαι ότι έφαγε καλά, ξεκουράστηκε, έκανε όσα ήθελε, έδωσε και πήρε όσα χρειαζόταν, παλεύει και πραγματοποιεί τα όνειρά του.
Γιατί έτσι είναι. Εσένα έχει. Εσένα έχεις. Εσύ καλύτερα από κάθε άλλον γνωρίζεις τι χρειάζεσαι. Γνωρίζεις τι σου καταστρέφει την ψυχολογία, τι μαύρες σκέψεις περνούν από το μυαλό σου, τι σε απέλπισε. Και μόνο εσύ, που γνωρίζεις αυτόν τον εχθρό, μπορείς να τον νικήσεις.
Εξήγησε στον εαυτό σου την κατάσταση. Παρ’ τον με το καλό – Ναι! Ντάντεψε τον εαυτό σου, καλόπιασέ τον, πιθανότατα θα γελάσεις αλλά αυτό από μόνο του θα ‘ναι μια μικρή νίκη σε αυτή τη στιγμή απελπισίας. Υποσχέσου του μια βόλτα αύριο, ένα παγωτό, έναν ωραίο καφέ με φίλους, ξεκούραση. Προέτρεψέ τον να βάλει ένα στόχο, από αυτούς που από καιρό αναβάλει ή έναν ολοκαίνουργιο, που θα του δώσει χαρά και ελπίδα.
Άλλαξε τη χημεία του εγκεφάλου σου μόνος σου. Μην αφήνεσαι. Δεν είσαι μόνος σου. Έχεις τον εαυτό σου. Μίλα του!
Μίλα στον εαυτό σου, όπως θα μιλούσες σε κάποιον, που θα είχες απέναντί σου και θα προσπαθούσες να του αλλάξεις «μυαλά», διάθεση, πορεία.
Μίλα στον εαυτό σου σαν σε παιδί, που πρέπει να του δείξεις το καλό και το κακό, να του μάθεις να «στέκεται», να μην τα παρατάει, να αγωνίζεται πάντα για το σωστό, το δίκαιο και τα όνειρά του.
Μίλα στον εαυτό σου όπως σε ένα φίλο, που περνάει δύσκολα και του συμπαραστέκεσαι, εμπνέοντάς τον, θυμίζοντάς του καλές στιγμές του παρελθόντος, υποσχόμενος πως θα έρθουν κι άλλες, πολλές.
Μίλα στον εαυτό σου σαν να είσαι εσύ ο μοναδικός που έχει, που μπορεί να τον σώσει ή να τον αφήσει να «πνιγεί» στις μαύρες σκέψεις, την απελπισία, τη θλίψη, που μπορεί να τον βοηθήσει, να του προσφέρει ένα πολύτιμο χέρι να πιαστεί για να ανέβει.
Μίλα στον εαυτό σου σαν να σου τον έδωσαν να τον προσέχεις, να τον φροντίζεις, να τον κρατάς χαρούμενο και ήρεμο και υγιή κι ευτυχισμένο, να σιγουρεύεσαι ότι έφαγε καλά, ξεκουράστηκε, έκανε όσα ήθελε, έδωσε και πήρε όσα χρειαζόταν, παλεύει και πραγματοποιεί τα όνειρά του.
Γιατί έτσι είναι. Εσένα έχει. Εσένα έχεις. Εσύ καλύτερα από κάθε άλλον γνωρίζεις τι χρειάζεσαι. Γνωρίζεις τι σου καταστρέφει την ψυχολογία, τι μαύρες σκέψεις περνούν από το μυαλό σου, τι σε απέλπισε. Και μόνο εσύ, που γνωρίζεις αυτόν τον εχθρό, μπορείς να τον νικήσεις.
Εξήγησε στον εαυτό σου την κατάσταση. Παρ’ τον με το καλό – Ναι! Ντάντεψε τον εαυτό σου, καλόπιασέ τον, πιθανότατα θα γελάσεις αλλά αυτό από μόνο του θα ‘ναι μια μικρή νίκη σε αυτή τη στιγμή απελπισίας. Υποσχέσου του μια βόλτα αύριο, ένα παγωτό, έναν ωραίο καφέ με φίλους, ξεκούραση. Προέτρεψέ τον να βάλει ένα στόχο, από αυτούς που από καιρό αναβάλει ή έναν ολοκαίνουργιο, που θα του δώσει χαρά και ελπίδα.
Άλλαξε τη χημεία του εγκεφάλου σου μόνος σου. Μην αφήνεσαι. Δεν είσαι μόνος σου. Έχεις τον εαυτό σου. Μίλα του!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου