Περισσότερα από τα τρία τέταρτα των λαχανικών που καταναλώνονται στις πόλεις θα μπορούσαν να προέλθουν από την καλλιέργεια ταρατσόκηπων, σύμφωνα με μια μελέτη στην Μπολόνια της Ιταλίας. Αν όλες οι κατάλληλες επίπεδες επιφάνειες στέγης χρησιμοποιούνταν για την αστική γεωργία, τότε οι ταρατσόκηποι της συγκεκριμένης πόλης, που αριθμεί σχεδόν 400.000 κατοίκους, θα μπορούσαν να τροφοδοτήσουν τους κατοίκους με περίπου 12.500 τόνους λαχανικά ανά έτος. Ναι, καλά διαβάσατε, 12.500 τόνους! Με βάση μάλιστα τα πραγματικά στοιχεία κατανάλωσης των κατοίκων της πόλης, τέτοιοι ταρατσόκηποι θα μπορούσαν να καλύψουν το 77% των αναγκών των κατοίκων για λαχανικά!
Το 2010, η Μπολόνια έγινε η πρώτη ιταλική πόλη που δοκίμασε να κάνει λαχανόκηπους σε δημόσια κτίρια, ως μέρος ενός σχεδίου που διενεργήθηκε από την τοπική αρχή, το πανεπιστήμιο και έναν μη-κερδοσκοπικό οργανισμό. Οι ερευνητές έκαναν δοκιμές επί τρία χρόνια και κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι κηπουροί καλλιέργησαν μαρούλια, λάχανα, ραδίκια, ντομάτες, μελιτζάνες, πιπεριές τσίλι, πεπόνια και καρπούζια σε πλαστικούς σωλήνες και παλέτες από ανακυκλωμένα υλικά γεμισμένες με κομπόστ.
Βάσει των αποτελεσμάτων των δοκιμών, οι ερευνητές ήταν σε θέση να σχεδιάσουν ένα βέλτιστο σύστημα για έναν ταρατσόκηπο, προκειμένου να μεγιστοποιηθεί η παραγωγικότητα όλο το χρόνο. Εκτιμήθηκε μάλιστα ότι ένας τέτοιος λαχανόκηπος θα μπορούσε να παράγει πάνω από τρεις τόνους λαχανικά ανά έτος. Στη συνέχεια, οι ερευνητές υπολόγισαν την πιθανή παραγωγικότητα του δικτύου λαχανόκηπων σε κάθε κατάλληλο χώρο ανά την πόλη. Μέσα από ψηφιακούς χάρτες και ειδικό λογισμικό εντόπισαν όλους τους αχρησιμοποίητους χώρους σε στέγες και ταράτσες της Μπολόνια. Αν όλοι οι χώροι που προσδιορίζονται στη μελέτη είχαν μετατραπεί σε κήπους, θα μπορούσαν να μειώσουν το διοξείδιο του άνθρακα κατά περίπου 624 τόνους ετησίως και θα μπορούσαν να δημιουργήσουν ένα δίκτυο πράσινων διαδρόμων συνολικού μήκους 94 χλμ. που θα ήταν ευεργετικοί για την άγρια πανίδα.
Ας φύγουμε τώρα από την Μπολόνια κι ας έρθουμε στις ελληνικές πόλεις. Σκεφτείτε το εξής: κάθε αχρησιμοποίητη ταράτσα μπορεί να συμβάλει στην πράσινη υποδομή της πόλης, προσφέροντας μεγάλα οφέλη τόσο στους ανθρώπους όσο και στη φύση: Όχι μόνο θα παράγονται τρόφιμα για τους κατοίκους των πόλεων, αλλά επίσης θα αυξηθεί η αστική βιοποικιλότητα και θα μειωθεί η ατμοσφαιρική ρύπανση. Φυσικά κατόπιν ειδικών στατικών μελετών και βάσει εντατικής φροντίδας!
Μήπως η πόλη σας και πιο συγκεκριμένα η ταράτσα σας να είναι το επόμενο πεδίο ανάλογων εύφορων πειραματισμών;
Αν σας άρεσε το άρθρο κοινοποιήστε το και μοιραστείτε το με τους φίλους σας!
Σας ευχαριστούμε για την επίσκεψη.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου