Ξέρω τι σκέφτεστε. Αυτό το κορίτσι είναι χίπισσα! Ή ψεύτρα. Σας διαβεβαιώνω ότι δεν είμαι τίποτα από τα δύο. Δεν ζούσα πάντα μια ζωή "μηδενικής παραγωγής απορριμμάτων", όπως συνηθίζουν να την αποκαλούν.
Αλλά αυτό άλλαξε στο πανεπιστήμιο όταν ακολούθησα τον κλάδο των Περιβαλλοντικών Σπουδών. Ήμουν παρούσα σε κάθε πορεία εναντίον των μεγάλων πετρελαϊκών εταιρειών και πρόεδρος μιας οργάνωσης που διοργάνωνε εκστρατείες ενημέρωσης για περιβαλλοντικά ζητήματα. Στο μυαλό μου ένιωθα σούπερ οικολόγος! Όλοι με θεωρούσαν σαν ένα άτομο που βοηθάει στην αειφόρο ανάπτυξη, αφού συμμετείχα τόσο ενεργά σε διαδηλώσεις ευαισθητοποίησης. Όλο αυτό όμως ήταν ψέμα!
Σε ένα από τα μαθήματα, μια συμφοιτήτριά μου ερχόταν κάθε φορά φέρνοντας μαζί μια πλαστική σακούλα, ένα πλαστικό μπουκάλι νερό, πλαστικά μαχαιροπίρουνα και ένα σακουλάκι πατατάκια. Όλα τα πετούσε στα σκουπίδια. Γινόμουν τόσο έξαλλη μαζί της, όμως δεν είπα ποτέ τίποτα!.
Μια μέρα, λοιπόν, γύρισα σπίτι και άνοιξα το ψυγείο μου, όταν ένιωσα για πρώτη φορά πόσο υποκρίτρια ήμουν! Συνειδητοποίησα ότι όλα τα τρόφιμα ήταν μέσα σε συσκευασίες, κυρίως πλαστικές...
Τότε ήταν η στιγμή που αποφάσισα να βγάλω εντελώς το πλαστικό από τη ζωή μου. Αυτό, ενώ μοιάζει μια εύκολη απόφαση, στην πραγματικότητα δεν είναι.
Έπρεπε να μάθω από την αρχή πράγματα που δεν ήξερα: να φτιάχνω π.χ. σπιτική οδοντόκρεμα και να μην αγοράζω από το σούπερ μάρκετ σε πλαστική συσκευασία. Με βοήθησε πολύ το παράδειγμα μιας οικογένειας από την Καλιφόρνια, που δεν παράγουν καθόλου απορρίμματα. Σκέφτηκα ότι αυτοί είναι τέσσερις και τα καταφέρνουν, εγώ που είμαι μόνη μου, γιατί όχι;
Από το "μηδέν πλαστικό" στο "μηδέν απορρίμματα"
Στην αρχή, σταμάτησα να αγοράσω συσκευασμένα προϊόντα και όταν πήγαινα για ψώνια έπαιρνα μαζί τις δικές μου τσάντες και μπουκάλια για να προμηθευτώ όσα τρόφιμα χρειαζόμουν. Επίσης, σταμάτησα να αγοράζω καινούργια ρούχα και πλέον ψωνίζω μόνο από δεύτερο χέρι. Φτιάχνω μόνη μου όλα τα προϊόντα προσωπικής υγεινής και καθαριότητας.
Κυρίως, όμως, έφτιαξα ένα πλάνο συνολικότερης μείωσης των απορριμμάτων που παράγω: στα μπαρ έλεγα να μην βάλουν καλαμάκι στο ποτό μου, στα καταστήματα έλεγα "όχι" στις πλαστικές ή χάρτινες σακούλες αλλά και στις αποδείξεις.
Φυσικά, αυτή η αλλαγή δεν έγινε από τη μία μέρα στην άλλη.
Μου πήρε περισσότερο από ένα χρόνο και χρειάστηκε αρκετή προσπάθεια για να τα καταφέρω. Το πιο δύσκολο μέρος ήταν εκείνο της ενδοσκόπησης. Ότι δηλαδή ήμουν ένα άτομο που ενδιαφέρεται για την αειφόρο ανάπτυξη του πλανήτη, αλλά δεν έκανα κάτι ουσιαστικό για να βοηθήσω προς αυτή την κατεύθυνση.
Όταν αποδέχθηκα όλα αυτά, η ζωή μου άρχισε να γίνεται όλο και καλύτερη:
1. Κάνω οικονομία
Τώρα πλέον φτιάχνω μια λίστα για ψώνια, που σημαίνει ότι πάω προετοιμασμένη για τα προϊόντα που θα ψωνίσω και δεν αρπάζω ότι βρεθεί μπροστά μου. Δεν ξοδεύω λεφτά για καινούργια ρούχα. Τα μαγαζιά με αντικείμενα από δεύτερο χέρι είναι πολύ πιο φτηνά.
2. Τρώω πιο υγιεινά
Από τη στιγμή που σταμάτησα να αγοράζω συσκευασμένα τρόφιμα, οι διατροφικές επιλογές μου έγιναν πολύ πιο υγιεινές. Τρώω πολλά βιολογικά φρούτα και λαχανικά εποχής.
3. Νιώθω πιο χαρούμενη
Έχω διώξει το άγχος του "γρήγορου" τρόπου ζωής. Να πάω στο σούπερ μάρκετ, να ψωνίσω πολλά πράγματα για να νιώσω ασφάλεια, να παραγγείλω φαγητό σε πακέτο, να να να... Πλέον, νιώθω πιο ήρεμη και συνειδητοποιημένη. Αγοράζω όσα υλικά μου χρειάζονται μια φορά την εβδομάδα και φτιάχνω μόνη μου ότι έχω ανάγκη, με πιο υγεινό τρόπο. Η ποιότητα της ζωής μου έχει βελτιωθεί θεαματικά!
Σήμερα, είμαι έτοιμη να ξεκινήσω την δική μου επιχείρηση "μηδενικής παραγωγής απορριμμάτων", την Simply Co, μέσα από την οποία θα προωθώ όλα τα χειροποίητα προϊόντα που έμαθα να φτιάχνω μόνη μου τα τελευταία δύο χρόνια.
Δεν ακολούθησα τον συγκεκριμένο τρόπο ζωής για να περάσω ένα μήνυμα στον κόσμο. Θέλησα να ζήσω μια ζωή χωρίς σκουπίδια, γιατί με αυτό τον τρόπο υπερασπίζομαι τις αρχές μου και νιώθω πιο καλά με τον εαυτό μου.
ΑΝ σας άρεσε το άρθρο κοινοποιήστε και μοιραστείτε το με τους
φίλους σας!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου