«Τι; Φόρους; Να πληρώσω εγώ φόρους; Γιατί; Κορόιδο είμαι; Ας είναι καλά τα παιδιά πίσω» έλεγε ο κύριος με ύφος εξυπνάκια. Μετά, γυρνούσε να δει πίσω: τρεις άνθρωποι έσπρωχναν το αμάξι του στην ανηφόρα, ενώ η φωνή του αφηγητή έλεγε: «Μέχρι πότε θα ανέχεστε τους φοροφυγάδες; Αντισταθείτε, ζητήστε αποδείξεις». Και η διαφήμιση κατέληγε στην ατάκα-ορόσημο μιας ολόκληρης εποχής: «Αγαπάς την Ελλάδα; Απόδειξη!».
Όσο ήμουν παιδί, η ατάκα με έπειθε. Θυμάμαι, κάθε φορά που αγοράζαμε κάτι, κοίταζα τους γονείς μου αυστηρά: Αγαπάτε την Ελλάδα; Απόδειξη! (υποπτεύομαι τους είχα σπάσει τα νεύρα με το βίτσιο μου). Φυσικά, όταν έγινα κι εγώ φορολογούμενος πολίτης, κατάλαβα. Μόνο ένα παιδί μπορούν να πείσουν τέτοια γελοιωδώς απλοϊκά και παντελώς άστοχα μότο. Όποιος τα σκέφτεται, ή είναι εξωγήινος που προσγειώθηκε στην Ελλάδα, είτε επιμένει να μην λαμβάνει υπόψη του τους λόγους που οδηγούν τον μέσο Έλληνα να κλέβει το κράτος.
Και γιατί να μην κλέψω το κράτος; Γιατί να είμαι φορολογικά ευσυνείδητη απέναντι σ' αυτό το κράτος; Τι κάνει για μένα; Μου εξασφαλίζει δουλειά; Πρόνοια; Ασφάλεια; Παιδεία; Τίποτα απολύτως δεν κάνει το κράτος για μένα. Δεν μου δίνει καν ελπίδα για το μέλλον. Και τώρα, περισσότερο από ποτέ, με κοροϊδεύει απροκάλυπτα, μου ζητάει να του δώσω κάτι που ξέρει ότι δεν έχω και που δεν υπάρχει περίπτωση να βρω, αν δεν δουλέψω μαύρα.
Τα πράγματα είναι απλά. Είμαι στο σημείο που, ή θα κλέψω το κράτος ώστε να έχω να το πληρώσω, ή δεν θα το κλέψω κι απλώς δεν θα πάρει τους φόρους και θα μ' έχει να τους χρωστάω. Σε κάθε περίπτωση, τη μαύρη δημοσιονομική τρύπα δεν τη γλιτώνει. Τρεις το λάδι τρεις το ξύδι, απλά μαθηματικά είναι. Φταίω εγώ για τη θέση στην οποία έχω περιέλθει; Φταίω, που θα μου πει ο υδραυλικός 80 με απόδειξη, 50 χωρίς, κι εγώ θα προτιμήσω το δεύτερο, επειδή έχω καταντήσει να δουλεύω 7 μέρες τη βδομάδα για πενταροδεκάρες και τα 30 ευρώ τα χρειάζομαι για να φάω;
Δεν είμαι ο εξυπνάκιας που γουστάρει να του σπρώχνουν το αμάξι άλλοι, είμαι ο κακομοίρης που, αν τα κάνει όλα νόμιμα, δεν μπορεί να μετακινήσει το αυτοκίνητο μόνος του, ενώ θα έπρεπε.
Υ.Γ: Θα κάνω διαπραγμάτευση και στην ξαπλώστρα, να κλέβω το κράτος κι εκεί. (Α, ξέχασα. Δεν έχω πάρει ποτέ απόδειξη για ξαπλώστρα).
Αν σας άρεσε το άρθρο κοινοποιήστε το και μοιραστείτε το με τους φίλους σας!
Σας ευχαριστούμε για την επίσκεψη.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου