Θέλω να ξυπνώ το πρωί με όρεξη για ζωή, ανεξάρτητα τι συμβαίνει γύρω μου!

Κάθε πρωινό είναι άλλη μια ευκαιρία για να ζεις

Χθες ήταν μια ιδιαίτερη μέρα… Έκανα κλασικά coaching – αλλά δεν ήταν η συνηθισμένη συνεδρία. Είχε να κάνει με τις μαθήτριές μου.

Αν μπορούσα να ζητήσω από τις υπέροχες μαθήτριές μου και μελλοντικές coaches να γράψουν αυτό το άρθρο, θα το έκανα.

Θεωρώ πως μπορούν πλέον να πουν με τον πιο όμορφο και ειλικρινή τρόπο ότι έχουν τη δύναμη να ξυπνούν κάθε πρωί και να νιώθουν ελεύθερες, με αυτοεκτίμηση, και πάνω από όλα ικανές να διαχειριστούν τα πάντα!



Ο εαυτός μου, ο σαμποτέρ μου

Όταν κάναμε μια άσκηση χθες στο μάθημα – πως βαφτίζεις το σαμποτέρ σου – μια από τις μαθήτριες τον αποκάλεσε «ο εαυτός μου».  Μέσα από τη συνεδρία που ακολούθησε βγήκε ότι δεν ικανοποιείται με τίποτα και ότι όλο κυνηγά κάτι που να την ικανοποιεί. Τέθηκε το θέμα της θετικής εξέλιξης και τι την ικανοποιεί. Η απάντηση ήταν λογική: η ελευθερία μου.

Ως coach αμφισβήτησα την απάντηση αφού υπήρχαν ενδείξεις ότι κάτι πάει στραβά…  Τι συμβαίνει με την ελευθερία σου, τη ρώτησα. Δε θέλω να μου βάζουν όρια, μου απάντησε. Δε θέλω να περιορίζουν την ελευθερία μου και την ικανότητα να παίρνω αποφάσεις. Θέλω εγώ να βάζω τα όρια για μένα.



Ελευθερία πνεύματος: το όπλο να πολεμάς την κακία και τις ατυχίες

Με βάση τα παραπάνω είναι ξεκάθαρο ότι η υπέροχη γυναίκα που της έκανα coaching δεν κατάλαβε τι είχε μόλις πει, αλλά ούτε και πως ζούσε μέχρι τώρα τη ζωή της. Από τα λόγια της φάνηκε ότι επιτρέπει σε άλλους να της βάζουν όρια. Επιτρέπει σε άλλους να ορίζουν τις αποφάσεις της. Επιτρέπει στους άλλους να καταστρέφουν την ημέρα της πριν καλά καλά ξεκινήσει.

Τους το επιτρέπει διότι δεν είχε αντιληφθεί ότι ιδανικές συνθήκες ελευθερίας δεν υπάρχουν – ότι η ελευθερία υπάρχει σε δύο επίπεδα: το σωματικό και το πνευματικό. Και ότι μπορεί στους τέσσερις τοίχους του γραφείου να της «στερούν» την ελευθερία να παίρνει αποφάσεις, αλλά την πραγματική ελευθερία του πνεύματος δεν μπορεί κανείς να της την στερήσει!


Νόημα και ικανοποίηση

Κάθε μέρα μπορεί να φέρει άσχημες μικροκαταστάσεις ή και πιο σοβαρές αρνητικές καταστάσεις.

Κανείς δε δίνει εγγύηση ότι δε θα συμβεί αυτό. Δύο είναι οι βασικοί τρόποι σκέψης που θα πρέπει να αναπτύξεις. Αρχικά, να καταλάβεις ότι πρέπει να βρεις λόγο να ξυπνάς το πρωί. Αν δεν ξέρεις για ποιο λόγο ξυπνάς, τότε είναι πολύ εύκολο για τον άλλον να «ελέγξει» και να ορίσει τη διάθεσή σου και κατά συνέπεια τις αντιδράσεις σου.

Πόσες φορές έχεις ξυπνήσει και έχεις την αίσθηση ότι κάτι πάει στραβά και φεύγεις από το σπίτι με νεύρα ήδη;

Όταν γνωρίζεις γιατί σηκώνεσαι κάθε πρωί από το κρεβάτι, τότε μπορείς να αντέξεις κάθε αρνητική σκέψη ή διάθεση. Τότε θα δεις ότι υπάρχει νόημα σε αυτά που κάνεις και θα αρχίσεις να αναζητάς την ικανοποίηση ώστε να συνθέσεις με τις δύο αυτές παραμέτρους – νόημα και ικανοποίηση – την εμπειρία της ευτυχίας κατά τον ορισμό του Αριστοτέλη.



Coach yourself: Να προσδοκάς το απροσδόκητο

Από την πρώτη στιγμή σχεδόν που έγινα coach κατάλαβα ότι βασικό στοιχείο της επιτυχίας της «προπόνησης» ήταν ότι προπονούσα το μυαλό του πελάτη στο να προσδοκά το απροσδόκητο.

Να μην επαναπαύεται στις υποσχέσεις των άλλων, μα ούτε και στις δικές του πεποιθήσεις ότι «όλα θα πάνε καλά». Διότι είναι πιο πιθανό να μην πάνε τα πράγματα καλά από ότι να πάνε.

Η σκληρή πραγματικότητα είναι ότι ελάχιστα πράγματα εξαρτώνται από εμάς – αυτό που όντως εξαρτάται είναι αυτό που μπορούμε να δουλέψουμε: το μυαλό μας. Με αυτό μπορούμε να μάθουμε να είμαστε προδραστικοί, να προσδοκάμε το άγνωστο, το ξαφνικό, το απροσδόκητο.

Και έτσι, με αυτόν τον τρόπο σκέψης να σηκώσουμε πιο εύκολα τα μανίκια και να ανταπεξέλθουμε.



Μάθημα ενδέκατο

Η καθημερινότητα είναι κάτι που ορίζεται από εσένα. Όχι πάντα ως προς το τι θα γίνει, αλλά σίγουρα ως προς το πως θα πρέπει να σκεφτείς ώστε να ελέγχεις την αντίδρασή σου. Η ανθεκτικότητα είναι κάτι που χτίζεται. Η ελευθερία του πνεύματος που θα σε βοηθήσει να έχεις διάθεση κάθε πρωί ανεξάρτητα από το τι θα σου συμβεί είναι κάτι που κανείς δεν μπορεί να σου το στερήσει. Δεν κλέβεται, δεν τσακίζεται, δε μολύνεται παρά μόνο αν το επιτρέπεις εσύ.

Και σε αφήνω με μια εικόνα και μια σκέψη: αν μπορούν οι γυναίκες σε διάφορες Αφρικανικές χώρες και μη που βιάζονται από ομάδες στρατιωτών μπροστά στα παιδιά τους να βρουν νόημα να σηκώνονται κάθε μέρα και να συνεχίζουν την πορεία τους ανεξάρτητα από αυτό που συνέβη, δεν μπορείς εσύ να βρεις λόγο να ξυπνάς με όρεξη για τη ζωή;



Αν σας άρεσε το άρθρο κοινοποιήστε το και μοιραστείτε το με τους φίλους σας!
Σας ευχαριστούμε για την επίσκεψη.

Share on Google Plus

About Unknown

    Blogger Comment
    Facebook Comment

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου