Κάποιοι που χάθηκαν ολότελα από τον δρόμο που τους είπαν πως είναι ο σωστός. Όσο πιο κοντά φτάνεις στο δικό σου σωστό, τόσο πιο «λάθος» ο δρόμος σου στα μάτια τρίτων. Μα υπάρχει ένα θέσφατο στην ζωή. Απαράβατο, αδιάλλακτο. Και μην φοβάσαι. Αν είσαι τυχερός και έρθει μια μέρα η στιγμή που νιώσεις πως χάνεις ολότελα τον σκοπό σου, εκείνη ακριβώς την στιγμή, θα τον έχεις βρει.
Η αγάπη είναι επιστήμη, δε συμβιβάζεται με όνειρα. Δεν αποζητά τον θαυμασμό και την γρήγορη ικανοποίηση. Δεν είναι μια θεατρική σκηνή που θέλει το χειροκρότημα για μια κάποια αποδοχή. Απέχει από την λοιδορία. Δεν αποζητά κριτήρια για να βγάλει συμπεράσματα, αυτά είναι τερτίπια του εγωισμού. Η αγάπη συχνά παρερμηνεύεται με την προσωπική ικανοποίηση, μα η αγάπη δεν πορεύεται μέσω εαυτού.
Η αγάπη θεραπεύει, δεν ψάχνει δακτυλοδεικτούμενους φταίχτες. Η αγάπη συμπορεύεται με την ελευθερία. Και είμαστε σκλάβοι αιώνες τώρα για να συμβάλλουμε στο ζευγάρωμα. Αισθήσεις κουτσές, κατσικωμένες σε μια διάσταση που δίνει κώνειο σε κάθε παραστρατημένο που τολμά να σκεφτεί έξω από το μολυσμένο του Εγώ.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου