Το βασικό είναι να επικεντρωθεί κανείς στους ανθρώπους που ασκούν την πραγματική εξουσία στις αγορές ομολόγων και συναλλάγματος στην Ευρωζωνη, υποστηρίζουν οικονομολόγοι από την ING Diba στην Φρακνφούρτη έως τη Berenberg Bank στο Λονδίνο.
Αυτοί είναι ο Έλληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρςα, η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ και ο Ευρωπαίος κεντρικός τραπεζίτης Μάριο Ντράγκι.
Η καθοδόγηση έρχεται από αυτούς. Η Μέρκελ μπορεί να έχει χαμηλό προφίλ στην όλη υπόθεση αλλά παίζει πολύ σημαντικό ρόλο" τονίζει ο Carsten Brzeski, επικεφαλής οικονομολόγος της ING Diba.
"Από τη μία η Μέρκελ βρίσκεται στο τιμόνι της Γερμανίας εδω και μια δεκαετία και γνωρίζει από πρώτο χέρι πώς ξεκίνησε η ελληνική κρίση, επομένως θα παίξει σημαντικό ρόλο στον τρόπο που θα τελειώσει, προσπαθώντας να ισορροπήσει την αυξανόμενη δυσαρέσκεια των Γερμανών με την επιθυμία της να κρατήσει την Ελλάδα στο ευρώ. Στο αντίπαλο στρατόπεδο, ο Τσίπρας παίζει σκληρό παιχνίδι γι ανα τερματίσει την λιτότητα και την ταπείνωση των Ελλήνων. Στη μέση βρίσκεται ο Ιταλός τραπεζίτης που κάνει ότι μπορεί για να διατηρήσει το ευρώ" γράφει το δημοσίευμα.
Αν και ο Βαρουφάκης κάνει την περισσότερη φασαρία ο Τσίπρας είναι που αποφασίζει
Όταν ο Βαρουφάκης διακήρυξε τον Ιανουάριο το τέλος του μνημονίου, ο Έλληνας πρωθυπουργός ήταν αυτός που παρέμβη για καλώντας για μια αμοιβαία επωφελή συμφωνία. Στα τέλη του προηγούμενου μήνα, μετά την σύγκρουση του υπουργού Οικονομικών με τους ομολόγους του στο Eurogroup, η κυβέρνηση τον περιθωριοποιησε για να μην μπλοκάρει την πρόσβαση της Ελλάδας στην οικονομική βοήθεια.
Το "ραβδί" της Μέρκελ
Αν και μέχρι στιγμής η Γερμανίδα καγκελάριος έχει παραμείνει σιωπηλή σχετικά με την ελληνική κρίση, έχει προκαλέσει στο παρελθόν αναταραχές στις αγορες. Μια από τις πιο αξιομνημόνευτες φορές ήταν το 2010, στη Γαλλία, όταν αποφάσισε ότι οι ιδιώτες επενδυτές θα υποστούν απώλειες σε μελλοντικά πακέτα βοήθειας προς χώρες της Ευρώπης, μια δήλωση που προκάλεσε για δύο χρόνια sell off στην αγορά ομολόγων και που έριξε κυβερνήσεις και τράπεζες στην νότιο Ευρώπη. Μέσα σε μερικές εβδομάδες από την απόφασή της η Ιρλανδία ζήτησε βοήθεια από την Ευρωζώνη, ενώ ακολούθησαν η Πορτογαλία, η Ισπανία και η Κύπρος.
Οι οικονομικές αναταραχές στην νομισματική ένωση αναμφίβολα αύξησαν την επιρροή της Μέρκελ έναντι άλλων ηγετών.
Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι κατα τη διαρκεια της κρίσης ομολόγων το 2011, η Μέρκελ ανάγκασε τον Ιταλό πρωθυπουργό Σίλβιο Μπερλουσκόνι να δεχτεί επίβλεψη του προγράμματος λιτότητας της χώρας από το ΔΝΤ. Μια εβδομάδα αργότερα ο Μπερλουσκόνι παραιτήθηκε.
Όταν ο τότε Έλληνας πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου απείλησε να θέσει δημοψήφισμα για τις απαιτήσεις της Ευρώπης, η Μέρκελ επέμεινε ότι αυτό θα μπορούσε να έχει μόνο τη μορφή δημοψηφίσματος για την παραμονή ή όχι στο ευρώ.
Αυτή η άμεση επέμβαση της Μέρκελ σταμάτησε τον Ιούλιο του 2012 όταν ο Ντράγκι είπε το περίφημο "whatever it takes" για να σώσει την Ευρωζώνη.
Ο Σούπερ Μάριο
Από την εκλογή του Τσίπρα, ο Ντράγκι έχει ενθαρρύνει τους επενδυτές να κλείσουν τα αφτιά τους στις πιο ριζοσπαστικές φωνές, ενώ παράλληλα να διατηρήσουν την πίεση προς την Ελλάδα. Αν και στόχος του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης είναι να δώσει ώθηση στον πληθωρισμό, έχει επίσης καταφέρει να 'θωρακίσει' τις αγορές ομολόγων, εκτός Ελλάδας, απέναντι στην ελληνική κρίση.
Ο Ντράγκι με την Μέρκελ, και η δέσμευσή τους να κρατήσουν την Ευρωζώνη ενωμένη, ήταν αυτό που συγκράτησε πρόσφατα τους επενδυτές που ανησυχούσαν ότι η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει.
"Τώρα αρχίζουμε να βλέπουμε τους πραγματικούς 'παίκτες' να δρουν" τονίζει ο Guntram Wolff, επικεφαλής του think tank Bruegel.
Αν σας άρεσε το άρθρο κοινοποιήστε το και μοιραστείτε το με τους φίλους σας!
Σας ευχαριστούμε για την επίσκεψη.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου