Όλοι κρίνουν: “φταίνε οι 300, φταίει ο απέναντι, ο γείτονας, μα δεν είναι δική μου ευθύνη, αν ήμουν εγώ πρόεδρος για μία εβδομάδα να δεις τι θα έκανα, παλαιότερα ήταν καλύτερα…” και τελειωμό δεν έχει. Χάος οι σκέψεις, πλήρης η αταξία.
Ας προσπαθήσουμε όμως να τα βάλουμε σε μία σειρά. Όχι ότι θα μπουν. Τρεις ορισμοί, λέξεις, φράσεις μου έρχονται στο μυαλό και με ιντριγκάρουν πολύ συχνά: ΑΤΟΜΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ – ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ – ΠΡΟΤΥΠΟ.
#Ατομική ευθύνη
Είναι πολλά πράγματα που σίγουρα δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι για αυτά ούτε και να τα επηρεάσουμε, αλλά είναι πολύ περισσότερα αυτά τα οποία εξαρτώνται από εμάς. Από την σκέψη μας, τη στάση μας, τις πράξεις μας.
Και εδώ μπαίνει η έννοια της ατομικής ευθύνης.
Πως συμπεριφερόμαστε σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας, στο σπίτι μας, στην οικογένεια μας, στην εργασία μας, στους φίλους και γνωστούς μας, πως πράττουμε όταν κανείς δε μας βλέπει!
Έχουμε ατομικό χρέος να δίνουμε το καλό παράδειγμα.
Όλη η αρχαία καταγωγή της φυλής μας ας σταματήσει να αναφέρεται όπου μας συμφέρει και ας συνειδητοποιήσουμε ότι ο πολιτισμός μας είναι ” κληρονομηθέν χρέος” και όχι απλά μόνο “δικαίωμα”.
Η γκρίνια και η μιζέρια και η αλληλοκατηγόρια δεν ωφελούν, απλώς βγάζουν την ατομική ευθύνη από πάνω μας.
#Παράδειγμα
Έχουμε πολύ μεγάλη δύναμη, ας δείξουμε ο καθένας ξεχωριστά τον καλύτερό του εαυτό. Είναι επιτακτική ανάγκη να βγει μπροστά αυτό που ονομάζω “σιωπηρή πλειοψηφία “. Όχι δεν αναφέρομαι σε πολιτικά κόμματα και εκλογές. Η σιωπηρή πλειοψηφία είναι όλοι οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας.
Όλοι εσείς που είστε low profile, πετυχημένοι και δυνατοί στον κλάδο σας πρέπει να βγείτε μπροστά, να παρακινήσετε, να εκτεθείτε. Πάρτε πρωτοβουλίες, ενθουσιαστείτε, συνεργαστείτε. Σε κάθε κλάδο υπάρχουν πολλοί τέτοιοι, επιχειρηματίες, επιστήμονες, καλλιτέχνες, αθλητές, ελεύθεροι επαγγελματίες. Πρέπει να αναδειχθούν τα ΠΡΟΤΥΠΑ.
Έχουμε διπλό χρέος όλοι μας. Από τη μία οφείλουμε να προβάλλουμε και να υποστηρίζουμε όσους από τους συνανθρώπους μας που βλέπουμε να ξεχωρίζουν και από την άλλη να μην παραμυθιαζόμαστε και παρασυρόμαστε από πλαστά εφήμερα αυτοδιαφημιζόμενα πρότυπα.
#Πρότυπο
Κάποιοι μπορεί να σκέφτεστε αν υπάρχουν πρότυπα… Σαφέστατα και υπάρχουν!
Να σας πω όμως και μία ιδέα: ας μην τα ψάξουμε, ας βαλθούμε να γίνουμε εμείς οι ίδιοι πρότυπα!
Σε μία πρόσφατη συζήτηση που συμμετείχα άκουσα μία πολύ ενδιαφέρουσα άποψη και θα ήθελα να τη μοιραστώ μαζί σας: στην ατάκα, ότι ο Χ έχει πολλά πλούτη ή είναι διάσημος, μπράβο του να τα χαίρετε και τα δύο. Να μπει στη θέση αυτή ο θαυμασμός και το χειροκρότημα για εκείνον που τη δημοφιλία του, τα πλούτη του, την τύχη του, την ικανότητά του, την επιτυχία του τη “γυρνάει” στους συνανθρώπους του, που την όποια δύναμή του την κάνει “δύναμη χρήσης” και όχι ” δύναμη κτήσης”.
Ας δώσουμε μεγαλύτερη σημασία όχι στο τι και ποιος “έχει” αλλά στο τι και ποιος “δίνει”.
Υπάρχουν τέτοια πρότυπα! Ας τα αναδείξουμε και ας μη χάνουμε το μέτρο και εμείς οι κοινοί θνητοί και το κριτήριο,στο χέρι μας είναι να χειροκροτήσουμε ότι αξίζει πραγματικά.
Όπως είχε πει και ο μεγάλος Κάρνεγκι ” Όσο μεγαλώνω δίνω λιγότερη σημασία στο τι έχουν και στο τι λένε οι άνθρωποι. Απλώς παρατηρώ τι κάνουν.”
Αν σας άρεσε το άρθρο κοινοποιήστε το και μοιραστείτε το με τους φίλους σας!
Σας ευχαριστούμε για την επίσκεψη.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου