Πιέσεις για εσπευσμένη κατάθεση στη Βουλή της ρύθμισης για την κατάργηση των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων ασκούν οι δανειστές, θέτοντας ουσιαστικά και τρίτο πακέτο προαπαιτούμενων για την υπογραφή της συμφωνίας.
Προτού ακόμα αρχίσουν επισήμως οι διαπραγματεύσεις, τα τεχνικά κλιμάκια δυναμιτίζουν την προσπάθεια της κυβέρνησης να μην υπάρξουν νέα προαπαιτούμενα και διαμηνύουν ότι η ρύθμιση πρέπει να ψηφιστεί το πρώτο δεκαήμερο του Αυγούστου. Οι δανειστές ζητούν η αύξηση των ορίων ηλικίας να αρχίσει από 1/7/2015 και όχι από 1/1/2016, εγκλωβίζοντας όσους ασφαλισμένους θα είχαν προλάβει να θεμελιώσουν δικαίωμα συνταξιοδότησης έως το τέλος του έτους. Παράλληλα, στο κάδρο της διαπραγμάτευσης μπαίνουν όλα τα εκκρεμή εργασιακά ζητήματα (ομαδικές απολύσεις, λοκ άουτ, συνδικαλιστικός νόμος), καθώς τίποτα δεν θεωρείται οριστικά κερδισμένο.
Κύκλοι του υπουργείου Εργασίας εκτιμούν ότι είναι πιθανόν να ζητηθεί η ρητή δέσμευση της ελληνικής πλευράς ότι οι αλλαγές στα Εργασιακά που εκκρεμούν από την προηγούμενη κυβέρνηση θα συζητηθούν το φθινόπωρο, με βάση τις διεθνείς και ευρωπαϊκές βέλτιστες πρακτικές και αυστηρό χρονοδιάγραμμα. Ωστόσο δεν θα ασκηθούν έντονες πιέσεις, καθώς στην υπόθεση εμπλέκεται και το Διεθνές Γραφείο Εργασίας (ILO). Ο διεθνής οργανισμός που στήριξε τις ελληνικές θέσεις ως προς τις ομαδικές απολύσεις και τις ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις έχει αμφισβητήσει, πάντως, το αξίωμα των βέλτιστων πρακτικών, τονίζοντας ότι μια συγκεκριμένη βέλτιστη πρακτική στο γερμανικό πλαίσιο εργασιακών σχέσεων ενδέχεται να μην είναι εφαρμόσιμη στην ελληνική πραγματικότητα.
Η αναμέτρηση στα μέτωπα του Ασφαλιστικού και των Εργασιακών αναμένεται σκληρή, καθώς όσοι έχουν γνωρίσει τον Ντέκλαν Κοστέλο της Ε.Ε. και την Ντέλια Βελκουλέσκου του ΔΝΤ τους χαρακτηρίζουν αμείλικτους και αριθμολάγνους τεχνοκράτες.
Επιτάχυνση βηματισμού
Αναμένεται επίσης οι δανειστές να ζητήσουν επιτάχυνση του βηματισμού αύξησης των ορίων ηλικίας έως και δύο χρόνια ανά έτος, αντί για 6 μήνες που προβλέπει η ρύθμιση, ώστε ο στόχος για συνταξιοδότηση όλων των ασφαλισμένων με πλήρη σύνταξη στα 67 ή στα 62 έτη με 40 χρόνια ασφάλισης να επιτευχθεί νωρίτερα από το 2023. Αυτό, όμως, που ανησυχεί περισσότερο το υπουργείο Εργασίας είναι η υποψία ότι οι πιστωτές θα αμφισβητήσουν την προστασία των θεμελιωμένων δικαιωμάτων, καθώς, σύμφωνα με το επιχείρημα που έχουν κατά καιρούς προβάλει, το θεμελιωμένο δικαίωμα για να γίνει σεβαστό πρέπει να έχει ασκηθεί, δηλαδή πρέπει ο ασφαλισμένος να έχει υποβάλει αίτηση συνταξιοδότησης.
Σε κάθε περίπτωση, βαρύτερο πλήγμα από τη διάταξη, όποια και αν είναι η τελική μορφή της, δέχονται οι γονείς ανηλίκων και κυρίως οι μητέρες ανηλίκων ασφαλισμένες στο ΙΚΑ και τα Ταμεία των ΔΕΚΟ και των τραπεζών που μπορούσαν να φύγουν από το 50ό έτος της ηλικίας με μειωμένη σύνταξη ανάλογα με το έτος θεμελίωσης, καθώς και όσοι έβγαιναν στη σύνταξη με 35ετία χωρίς όριο ηλικίας.
Η επιβάρυνση, με τα δεδομένα που γνωρίζουμε έως τώρα, κυμαίνεται από 6 μήνες έως 15 χρόνια επιπλέον εργασίας, ενώ εναλλακτικά δίνεται το δικαίωμα οι ασφαλισμένοι να συνταξιοδοτηθούν με τα παλιά όρια, πλην όμως επιβάλλεται ποινή μείωσης της πλήρους σύνταξης κατά 16% ανά έτος μέχρι τη συμπλήρωση του νέου ορίου.
Στο μέτωπο των Εργασιακών, η ατζέντα της διαπραγμάτευσης περιλαμβάνει:
- Απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων με νόμο. Το θέμα είχε παγώσει, καθώς το Διεθνές Γραφείο Εργασίας με έκθεσή του είχε υπερασπιστεί το καθεστώς που ισχύει σήμερα, με τον αναβαθμισμένο ρόλο του Ανωτάτου Συμβουλίου Εργασίας, υπό τον γενικό γραμματέα Εργασίας, το οποίο εγκρίνει ή απορρίπτει το αίτημα για απολύσεις.
- Κατάργηση των τριετιών οι οποίες, με βάση το μνημόνιο, παραμένουν παγωμένες τουλάχιστον έως το 2022, μέχρι να πέσει η ανεργία κάτω από το 10%. Αυτό σημαίνει ότι ένας εργαζόμενος που αμείβεται με το κατώτατο ημερομίσθιο, πρόλαβε να συμπληρώσει πριν από τα μνημόνια 9 χρόνια δουλειάς και εισπράττει σήμερα 761,82 ευρώ θα επιστρέψει στον μισθό των 586 ευρώ, χάνοντας 175,82 ευρώ τον μήνα.
- Αλλαγή του πλαισίου σε σχέση με την προκήρυξη απεργιών. Οι θεσμοί ζητούν η απόφαση να λαμβάνεται με πλειοψηφία 50%+1 των εγγεγραμμένων μελών του σωματείου.
- Επιμήκυνση του χρόνου προειδοποίησης. Η απεργία στον ιδιωτικό τομέα θα πρέπει να προκηρύσσεται 48 ώρες πριν από την πραγματοποίησή της (σήμερα απαιτείται 24ωρη προθεσμία).
- Εφαρμογή του λοκ άουτ (προσωρινό κλείσιμο μιας επιχείρησης από τον εργοδότη ως αντίδραση στην απεργία των εργαζομένων).
- Εκσυγχρονισμός του συνδικαλιστικού νόμου 1264/82 που ισχύει επί 32 έτη.
- Ειδικότερα, έχουν ζητηθεί η άρση της προστασίας των συνδικαλιστών έναντι των απολύσεων, ο περιορισμός των συνδικαλιστικών αδειών και η αλλαγή του καθεστώτος χρηματοδότησης των συνδικάτων.
Στο εξής τα συνδικάτα θα αναλάβουν μόνα τους την είσπραξη της συμμετοχής από τα μέλη τους, χωρίς την παρέμβαση του ΟΑΕΔ.
Αν σας άρεσε το άρθρο κοινοποιήστε το και μοιραστείτε το με τους φίλους σας!
Σας ευχαριστούμε για την επίσκεψη.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου