Ο 18χρονος Ηλίας ξαναχτυπά: Τι θέλω από τον Τσίπρα

Το εντυπωσιακό ποσοστό του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα αποτυπώνει την αγανάκτηση των πολιτών στην μνημονιακή πολιτική των τελευταίων 5 χρόνων στην χώρα μας. Ήταν μια ηχηρή απάντηση σε όλο το πολιτικό σύστημα της μεταπολίτευσης, το οποίο έχει διαδραματίσει τον σημαντικότερο ρόλο στο αδιέξοδο που είχε περιέλθει η Ελλάδα. Ήταν και προσωπική νίκη του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος δείχνει ικανός να παραμείνει για πολλά χρόνια σε ρόλο πρωταγωνιστή στην πολιτική σκηνή του τόπου μας.

Η πλειονότητα των πολιτικών της χώρας έχει άμεση ή έμμεση σχέση με σκάνδαλα. Νοιάζονται μόνο για το πώς θα επιβιώσουν στον χώρο ανεξαρτήτως από το έργο που προσφέρουν και στη δύση της καριέρας τους τα κορυφαία στελέχη δίνουν την σκυτάλη σε κάποιο μέλος της οικογένειας τους.

Σε όλο αυτό έβρισκε (κακά τα ψέματα) πατήματα και ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού το οποίο ενδιαφερόταν μόνο για το πώς θα βολευτεί. Συνένοχα ήταν επίσης και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης όπου την βδομάδα που μας πέρασε έφτασαν στην απογείωση του προπαγανδιστικού τους έργου υπερασπιζόμενα λυσσαλέα την μία πλευρά, την ίδια που τους συντηρεί στο προσκήνιο τουλάχιστον τρεις δεκαετίες με κάθε κόστος. Και σε βάρος δυστυχώς των Ελλήνων πολιτών οι οποίοι από ένα σημείο και μετά δεν δύνανται να καταλάβουν τι πραγματικά ισχύει και τι όχι. Που είναι δηλαδή ή αλήθεια και που το ψέμα…

Πιθανόν όλη αυτή η τρομολαγνία και η προπαγάνδα να έδρασε και αρνητικά για τους ίδιους τους συστημικούς πολιτικούς και επιχειρηματίες. Είναι όμως δεδομένο ότι (η προπαγάνδα) τους εξέθεσε ανεπανόρθωτα και δεν έπεισε παρά μόνο τους βολεμένους και κάποιους συνταξιούχους που πανικοβλήθηκαν μέσα σε έναν καταιγισμό ειδήσεων για την καταστροφή της χώρας.

Από κει και πέρα ούτε η τωρινή κυβέρνηση δεν είναι στο απυρόβλητο. Σίγουρα έχουν γίνει πολλά λάθη, ορισμένα από αυτά μπορεί να θεωρηθούν και ερασιτεχνικά όμως για πρώτη φορά μετά από χρόνια μία ελληνική κυβέρνηση κάνει διαπραγμάτευση και δεν υπογράφει απλά τα μνημόνια που της στέλνουν οι θεσμοί.

Ο Αλέξης Τσίπρας ζήτησε από τον ελληνικό λαό να τον εμπιστευτεί, κάτι που κατάφερε. Είναι ένας νέος πολιτικός ο οποίος σε σύντομο χρονικό διάστημα έχει κατορθώσει να δώσει μια νέα πνοή στην νεολαία της χώρας, μία ηλικιακή ομάδα η οποία πληγώνεται διαρκώς κάτι που αποτυπώνεται σε τρεις άξονες: α) Ένα σημαντικό μέρος αυτής είναι δίχως εργασία, β) ένα άλλο κομμάτι της νεολαίας εργάζεται σε τομείς που δεν έχει καμία σχέση με το αντικείμενο των σπουδών του και γ) υπάρχει και η αναγκαστική  μετανάστευση για καλύτερες συνθήκες εργασίας, λέξη άγνωστη στην ελληνική πραγματικότητα του σήμερα.

Δίνεται η ευκαιρία στον πρωθυπουργό να γράψει ιστορία και η νεολαία θα ήθελε να δει κάποια πράγματα προς αυτήν την κατεύθυνση.

*Πρέπει να δοθεί ένα τέλος στο χαοτικό δημόσιο που παραμένει σχεδόν άθιχτο ακόμη και στα σκληρά χρόνια των μνημονίων.

*Πρέπει  επιτέλους να σταματήσει να πληρώνει για όλα ο μέσος Έλληνας πολίτης και να καταμεριστεί αναλογικά το βάρος στο επερχόμενο μνημόνιο. Για να δοθεί λύση σε αυτό είναι αναγκαίο να χτυπηθεί η φοροδιαφυγή και η διακίνηση μαύρου χρήματος.

*Πρέπει να δοθεί λύση και στον τομέα της παιδείας

*Πρέπει να βρεθούν νέες θέσεις εργασίας

Όλοι κρίνονται από το αποτέλεσμα, κάτι που θα συμβεί και στην περίπτωση του έλληνα πρωθυπουργού.

Αν σας άρεσε το άρθρο κοινοποιήστε το και μοιραστείτε το με τους φίλους σας!
Σας ευχαριστούμε για την επίσκεψη.
Share on Google Plus

About Unknown

    Blogger Comment
    Facebook Comment

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου