Η σεκουκινουμάμπη πέτυχε τα κύρια καταληκτικά σημεία σε δύο νέες κλινικές μελέτες, παρουσιάζοντας ανώτερη αποτελεσματικότητα σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο σεασθενείς με ψωρίαση παλαμών, πελμάτων και ονύχων, που αποτελούν περιοχές του σώματος με δυσκολία στη θεραπευτική αντιμετώπιση της ψωρίασης κατά πλάκας.
Τα νέα ευρήματα παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά στο 23ο Παγκόσμιο Συνέδριο Δερματολογίας (WCD) στο Βανκούβερ του Καναδά (8-13 Ιουνίου).
Η ψωρίαση είναι μια χρόνια αυτοάνοση νόσος που χαρακτηρίζεται από παχιές και εκτεταμένες δερματικές βλάβες, οι οποίες ονομάζονται πλάκες και συνήθως προκαλούν κνησμό, αποφολίδωση και πόνο. Συσχετίζεται με σημαντική επιβάρυνση της ποιότητας ζωής από σωματική και ψυχολογική άποψη. Η ψωρίαση προσβάλλει έως και το 3% του παγκόσμιου πληθυσμού ή περισσότερους από 125 εκατομμύρια ανθρώπους.
Αυτή η συχνή διαταραχή που προκαλεί δυσφορία δεν αποτελεί μόνο ένα πρόβλημα εξωτερικής εμφάνισης – ακόμα και οι άνθρωποι με πολύ ήπια συμπτώματα επηρεάζονται καθημερινά. Σύμφωνα με ανάλυση ερευνών που διεξήχθησαν σε 5.600 ασθενείς από το Εθνικό Ίδρυμα Ψωρίασης (NPF) των ΗΠΑ μεταξύ 2003 και 2011, το 52% των ασθενών με ήπια, μέτρια και σοβαρή ψωρίαση δεν ήταν ευχαριστημένοι με την αντιμετώπιση της νόσου τους. Από τους ασθενείς που ερωτήθηκαν, ορισμένοι δεν λάμβαναν καμία θεραπεία (9,4-49,2%) ή υποθεραπευόταν (10,2-55,5%).
Συγκεκριμένα, στη μελέτη GESTURE που έγινε σε ασθενείς με μέτρια ως σοβαρή παλαμοπελματιαία ψωρίαση, η σεκουκινουμάμπη (300 mg) παρουσίασε ανωτερότητα σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο την εβδομάδα 16 στην επίτευξη καθαρών ή σχεδόν καθαρών παλαμών και πελμάτων, όπως αξιολογήθηκε με τη χρήση του δείκτη Παλαμοπελματιαίας Σφαιρικής Αξιολόγησης του Ερευνητή (33,3% έναντι 1,5%, P<0.0001).
Παρομοίως, στη μελέτη TRANSFIGURE που έγινε σε ασθενείς με σημαντική ψωρίαση ονύχων, η σεκουκινουμάμπη (300 mg) παρουσίασε ανωτερότητα σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο την εβδομάδα 16, όπως αξιολογήθηκε με βάση τη μέση βελτίωση (μείωση) στο Δείκτη Βαρύτητας Ψωρίασης Ονύχων (NAPSI) σε σύγκριση με την αρχική τιμή αναφοράς (-45,3% έναντι -10,8%, P<0.0001).
Το προφίλ ασφάλειας της Σεκουκινουμάμπης και στις δύο μελέτες ήταν συγκρίσιμο σε σχέση με προηγούμενες μελέτης Φάσης ΙΙΙ.
Η ψωρίαση παλαμών, πελμάτων και ονύχων εκτιμάται ότι προσβάλλει το 90% του συνόλου σχεδόν των ασθενών με ψωρίαση κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Η ψωρίαση παλαμών, πελμάτων και ονύχων είναι εξαιρετικά δύσκολο να αντιμετωπιστεί θεραπευτικά και συχνά χρειάζεται βιολογική θεραπεία (φάρμακο με βάση πρωτεΐνη που φτιάχνεται από κύτταρα) για να ελεγχθεί.
Οι ασθενείς με ψωρίαση σε αυτές τις περιοχές του σώματος πάσχουν από σημαντικά μεγαλύτερη σωματική αναπηρία από τους ασθενείς στους οποίους η ψωρίαση περιορίζεται σε άλλες περιοχές. Οι ασθενείς μπορεί να εμφανίσουν δυσκολία στη βάδιση, πιο έντονο αίσθημα καύσου και δυσκολία στο να πιάσουν και να χειριστούν αντικείμενα, πόνο στο δέρμα και δυσκολία στη συμμετοχή σε ψυχαγωγικές δραστηριότητες, κοινωνικές συναναστροφές και αλληλεπιδράσεις στο χώρο εργασίας. Η ψωρίαση ονύχων αποτελεί σημαντικό προγνωστικό παράγοντα ψωριασικής αρθρίτιδας, που είναι μια σημαντική συννοσηρότητα της ψωρίασης.
Η σεκουκινουμάμπη είναι ο πρώτος και ο μοναδικός αναστολέας ιντερλευκίνης-17A (IL-17A) που έχει εγκριθεί για τη θεραπεία της μέτριας ως σοβαρής ψωρίασης κατά πλάκας. Εγκρίθηκε τον Ιανουάριο 2015 στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρωπαϊκή Ένωση, και επίσης έχει εγκριθεί σε Αυστραλία, Καναδά, Χιλή, Ιαπωνία, Σιγκαπούρη και Ελβετία .
Επίσης, η σεκουκινουμάμπη βρίσκεται σε ανάπτυξη Φάσης III για την ψωριασική αρθρίτιδα (PsA) και την αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα (AS). Οι παγκόσμιες ρυθμιστικές αιτήσεις για PsA και AS προγραμματίζονται για το πρώτο μισό του 2015.
Τα νέα ευρήματα παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά στο 23ο Παγκόσμιο Συνέδριο Δερματολογίας (WCD) στο Βανκούβερ του Καναδά (8-13 Ιουνίου).
Η ψωρίαση είναι μια χρόνια αυτοάνοση νόσος που χαρακτηρίζεται από παχιές και εκτεταμένες δερματικές βλάβες, οι οποίες ονομάζονται πλάκες και συνήθως προκαλούν κνησμό, αποφολίδωση και πόνο. Συσχετίζεται με σημαντική επιβάρυνση της ποιότητας ζωής από σωματική και ψυχολογική άποψη. Η ψωρίαση προσβάλλει έως και το 3% του παγκόσμιου πληθυσμού ή περισσότερους από 125 εκατομμύρια ανθρώπους.
Αυτή η συχνή διαταραχή που προκαλεί δυσφορία δεν αποτελεί μόνο ένα πρόβλημα εξωτερικής εμφάνισης – ακόμα και οι άνθρωποι με πολύ ήπια συμπτώματα επηρεάζονται καθημερινά. Σύμφωνα με ανάλυση ερευνών που διεξήχθησαν σε 5.600 ασθενείς από το Εθνικό Ίδρυμα Ψωρίασης (NPF) των ΗΠΑ μεταξύ 2003 και 2011, το 52% των ασθενών με ήπια, μέτρια και σοβαρή ψωρίαση δεν ήταν ευχαριστημένοι με την αντιμετώπιση της νόσου τους. Από τους ασθενείς που ερωτήθηκαν, ορισμένοι δεν λάμβαναν καμία θεραπεία (9,4-49,2%) ή υποθεραπευόταν (10,2-55,5%).
Συγκεκριμένα, στη μελέτη GESTURE που έγινε σε ασθενείς με μέτρια ως σοβαρή παλαμοπελματιαία ψωρίαση, η σεκουκινουμάμπη (300 mg) παρουσίασε ανωτερότητα σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο την εβδομάδα 16 στην επίτευξη καθαρών ή σχεδόν καθαρών παλαμών και πελμάτων, όπως αξιολογήθηκε με τη χρήση του δείκτη Παλαμοπελματιαίας Σφαιρικής Αξιολόγησης του Ερευνητή (33,3% έναντι 1,5%, P<0.0001).
Παρομοίως, στη μελέτη TRANSFIGURE που έγινε σε ασθενείς με σημαντική ψωρίαση ονύχων, η σεκουκινουμάμπη (300 mg) παρουσίασε ανωτερότητα σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο την εβδομάδα 16, όπως αξιολογήθηκε με βάση τη μέση βελτίωση (μείωση) στο Δείκτη Βαρύτητας Ψωρίασης Ονύχων (NAPSI) σε σύγκριση με την αρχική τιμή αναφοράς (-45,3% έναντι -10,8%, P<0.0001).
Το προφίλ ασφάλειας της Σεκουκινουμάμπης και στις δύο μελέτες ήταν συγκρίσιμο σε σχέση με προηγούμενες μελέτης Φάσης ΙΙΙ.
Η ψωρίαση παλαμών, πελμάτων και ονύχων εκτιμάται ότι προσβάλλει το 90% του συνόλου σχεδόν των ασθενών με ψωρίαση κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Η ψωρίαση παλαμών, πελμάτων και ονύχων είναι εξαιρετικά δύσκολο να αντιμετωπιστεί θεραπευτικά και συχνά χρειάζεται βιολογική θεραπεία (φάρμακο με βάση πρωτεΐνη που φτιάχνεται από κύτταρα) για να ελεγχθεί.
Οι ασθενείς με ψωρίαση σε αυτές τις περιοχές του σώματος πάσχουν από σημαντικά μεγαλύτερη σωματική αναπηρία από τους ασθενείς στους οποίους η ψωρίαση περιορίζεται σε άλλες περιοχές. Οι ασθενείς μπορεί να εμφανίσουν δυσκολία στη βάδιση, πιο έντονο αίσθημα καύσου και δυσκολία στο να πιάσουν και να χειριστούν αντικείμενα, πόνο στο δέρμα και δυσκολία στη συμμετοχή σε ψυχαγωγικές δραστηριότητες, κοινωνικές συναναστροφές και αλληλεπιδράσεις στο χώρο εργασίας. Η ψωρίαση ονύχων αποτελεί σημαντικό προγνωστικό παράγοντα ψωριασικής αρθρίτιδας, που είναι μια σημαντική συννοσηρότητα της ψωρίασης.
Η σεκουκινουμάμπη είναι ο πρώτος και ο μοναδικός αναστολέας ιντερλευκίνης-17A (IL-17A) που έχει εγκριθεί για τη θεραπεία της μέτριας ως σοβαρής ψωρίασης κατά πλάκας. Εγκρίθηκε τον Ιανουάριο 2015 στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρωπαϊκή Ένωση, και επίσης έχει εγκριθεί σε Αυστραλία, Καναδά, Χιλή, Ιαπωνία, Σιγκαπούρη και Ελβετία .
Επίσης, η σεκουκινουμάμπη βρίσκεται σε ανάπτυξη Φάσης III για την ψωριασική αρθρίτιδα (PsA) και την αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα (AS). Οι παγκόσμιες ρυθμιστικές αιτήσεις για PsA και AS προγραμματίζονται για το πρώτο μισό του 2015.
Αν σας άρεσε το άρθρο κοινοποιήστε το και μοιραστείτε το με τους φίλους σας!
Σας ευχαριστούμε για την επίσκεψη.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου