Δε σκοτώνεις κακούς και δε βγάζεις αράχνες απο τα χέρια σου.
Δε φοράς μάσκα και όλοι σε φωνάζουν με το πραγματικό σου όνομα.
Έχεις όμως ένα ιδιαίτερο και μοναδικό χάρισμα που κανείς άλλος δεν έχει. Ξέρεις τι εννοώ. Πολλές φορές γελάσαμε με αυτό.
Ναι, αναφέρομαι σε εκείνο το ύφος “πόσες βλακείες θα κάνεις ακόμη;”.
Είναι αυτό το βλέμμα της απορίας που μου ρίχνεις λίγο πριν κάνεις τα μαγικά σου και με σώσεις.
Λίγο πριν με ξανασώσεις.
Συνέχεια με σώζεις. Δε βαρέθηκες άραγε ακόμη;
Θυμάσαι και εσύ εκείνη τη μέρα. Η μέρα που σε ανάγκασε να μεγαλώσεις λίγο νωρίτερα απο τους άλλους. Μου κράτησες το χέρι και είπες πως δε θα με αφήσεις. Εκέινη την υπόσχεση την τηρείς ακόμη.
Δε με αφήνεις να φύγω.
Έγινες άντρας πριν ακόμη καταλάβεις τι σημαίνει να είσαι παιδί. Η παιδική σου ηλικία χάθηκε μέσα στο μεροκάματο. Πάλι θα πεταχτείς και θα μου πεις πως ήταν επιλογή σου. Θυμώνεις και σαν αγρίμι λες πως δε θες λύπηση.
Το ξέρω και σε θαυμάζω γι’ αυτό.
Δεν παραπονέθηκες για τη ζωή σου ούτε μια μέρα. Για την κατάληξη που έχει και τις επιλογές που έκανες. Ούτε ένα πρωινό δε γκρίνιαξες εδω και 10 χρόνια που δουλεύεις. Ίσως να είσαι και ο μοναδικός άνθρωπος πάνω στη γη που αγαπάς τη δουλειά σου.
Ακόμη κι έτσι όμως. Μεγάλωσες απότομα αδερφούλη μου.
Έπρεπε να στηριχτούμε επάνω σου. Ανέλαβες εκείνη τη θέση.
Δε ξέρω τι θα έκανα αν δεν υπήρχες.
Ακόμη και τους καυγάδες μας τους αγαπώ. Αφού ξέρεις, ούτε λεπτό δε σου κρατώ κακία και θυμό. Πως θα μπορούσα, άλλωστε. Τρελαίνεσαι να με νευριάζεις.
Γύρνα βρε αδερφέ μια φορά σπίτι και να μη μαλώσουμε. Έλεος πια! Μεγαλώσαμε !
Και σταμάτα να με απειλείς.
Πόσο να μας αντέξει και αυτή η έρμη μάνα.
Υπάρχει κάτι που αγαπώ περισσότερο σε σένα αλλά δε θα στο πω ποτέ. Όσο και να παριστάνεις πως δε με εμπιστεύεσαι ξέρω πως δεν ισχύει. Μου δείχνεις πως πιστεύεις για μένα τα χειρότερα αλλα οι φίλοι σου άλλα μου λένε. Και αυτό αγαπημένε μου αδερφούλη το αγαπώ σε σένα. Κρατάς ακόμα τα λουριά, που λέει και η γιαγιά.
Αυτό έχουμε την ανάγκη. Κάποιον να στηριζομαστε και να ξέρουμε πως δε θα λυγίσει. Η μαμά πιο πολύ απο ότι εγώ.
Του μοιάζεις και αυτό πολλές φορές μπορεί να την κάνει να χαμογελάσει.
Νιώθει πως ότι έχασε είναι σε σένα. Εκείνος δεν είναι μαζί μας αλλά σίγουρα θα είναι περήφανος για σένα.
Δε μας έλειψε τίποτα. Τα κατάφερες! Μπράβο σου.
Σε ικανοποιεί να βλέπεις πόσα έχω καταφέρει στη ζωή μου. Και εγώ σου λέω πως αν δεν ήσουν εσύ δε θα έκανα τίποτα.
Θέλεις να πετύχω και θα το κάνω.
Θα το κάνω για σένα.
Γιατι λες πως θέλεις να περπατάς με ψηλά το κεφάλι.
Ακόμη και αν κάποια στιγμή, αδερφέ, κουραστώ και θελήσω να τα παρατήσω. Ακόμη και τότε δε θα το κάνω. Όση υπομονή θα έχω, θα τη χρησιμοποιήσω. Δε μπορώ να αφήσω τίποτα.
Δεν είμαι αχάριστη. Εύχομαι στη ζωή μου να μπορέσω να σου επιστρέψω έστω τα μισά απο όσα μου έδωσες.
Και ηθικά αδερφούλη.
Τόση δύναμη που πήρα απο τα χέρια σου.
Τόσο σπρώξιμο.
Θα μπορέσω να σταθώ εγώ άραγε ποτέ ετσι δίπλα σου;
Αν σας άρεσε το άρθρο κοινοποιήστε το και μοιραστείτε το με τους φίλους σας!
Σας ευχαριστούμε για την επίσκεψη.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου