“Οι ασθενείς με σύνδρομο χρόνιας κόπωσης έχουν ένα διαφορετικό προφίλ βακτηριδιακών ειδών στο εντερικό τους μικροβίωμα από τους υγιείς” αναφέρει συγγραφέας της έρευνας, Kαθηγήτρια Μοριακής Βιολογίας και Γενετικής σε Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης.
Στην μικρής έκτασης αυτή έρευνα, εκείνη και οι συνεργάτες της βρήκαν ότι άνθρωποι με σύνδρομο χρόνιας κόπωσης είχαν μικρότερη ποικιλία ή διαφορετικούς τύπους βακτηρίων σε σύγκριση με υγιείς ανθρώπους χωρίς σύνδρομο χρόνιας κόπωσης.
Οσοι πάσχουν από το σύνδρομο είχαν περισσότερα είδη βακτηρίων που προκαλούν φλεγμονή και λιγότερα απ' όσα την μετριάζουν.
Τα καινούρια ευρήματα παρέχουν αποδείξεις που αντικρούουν αυτό που η συγγραφέας της έρευνας αποκαλεί “γελοίο ισχυρισμό ότι η ασθένεια έχει ψυχολογική προέλευση”. Για χρόνια, αναφέρει, κάποιοι υποστήριζαν ότι το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης είναι ψυχολογικής φύσεως και μπορεί να αντιμετωπιστεί με θεραπεία. Δεν ισχύει, είπε η ίδια. “Δεν ισχυρίζομαι ότι βρήκαμε την αιτία. Αλλά η ομάδα μου βρήκε μια άλλη βιολογική ανωμαλία.”
Δεν έχουν όλοι όσοι υποφέρουν από σύνδρομο χρόνιας κόπωσης παραμορφωμένο μικροβίωμα, διευκρινίζει η ίδια. Κάποιοι από τους εθελοντές της έρευνας είχαν αρκετά φυσιολογικό μικροβίωμα.
Ενα με τέσσερα εκατομμύρια Αμερικανοί υποφέρουν από σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, επίσης γνωστό ως μυαλγική εγκεφαλομυελίτιδα (myalgic encephalomyelitis), σύμφωνα με το Αμερικάνικο Κέντρο για τον έλεγχο και την πρόληψη της ασθένειας αλλά μόνο ένα 20% εξ' αυτών έχει διαγνωστεί. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν συντριπτική κόπωση που δεν κάμπτεται από την ξεκούραση, ύπνο που δεν είναι τονωτικός, αδιαθεσία, πόνο στους μύες και τις αρθρώσεις, πονοκεφάλους και γαστροεντερικά προβλήματα όπως σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου.
Για τις ανάγκες της έρευνας, οι ερευνητές αξιολόγησαν 48 ανθρώπους που είχαν διαγνωστεί με σύνδρομο χρόνιας κόπωσης και 39 υγιείς. Όλοι έδωσαν αίμα και κόπρανα. Οι ερευνητές εξέτασαν την ύπαρξη βακτηριακού DNA στα κόπρανα. Στους ασθενείς με σύνδρομο χρόνιας κόπωσης βρήκαν βακτηριακά προφίλ με μικρότερη ποικιλία. Αυτό το εύρημα είναι παρόμοιο με εκείνα σε ανθρώπους με δυο νόσους του εντέρου: τη νόσο του Crohn και την ελκώδη κολίτιδα (ulcerative colitis) ανέφεραν οι ερευνητές.
“Πολλά βακτήρια στο έντερο μας είναι επωφελή”.
Εάν οι ασθενείς με χρόνιο σύνδρομο κόπωσης δεν έχουν τόσο ευρύ πληθυσμό βακτηρίων αυτό μπορεί να προκαλέσει προβλήματα. Οι ερευνητές βρήκαν ακόμη ενδείξεις φλεγμονής στα δείγματα αίματος των ασθενών με χρόνια κόπωση, που οφειλόταν ενδοχομένως σε “διαρροή από το έντερο” (leaky gut) εξαιτίας προβλημάτων στο έντερο που άφησαν τα βακτήρια να μπουν στο αίμα. Τα βακτήρια στο αίμα θα μπορούσαν να προκαλέσουν μια απάντηση από το ανοσοποιητικό και να επιδεινώσουν τα συμπτώματα, σύμφωνα με τους ερευνητές.
Χρησιμοποιώντας τα ευρήματα του μικροβιώματος, οι ερευνητές σημείωσαν ότι ήταν σε θέση να ταξινομήσουν σωστά εάν το 83% όσων συμμετείχαν εθελοντικά στην έρευνα είχαν σύνδρομο χρόνιας κόπωσης ή όχι. Εάν αυτά τα ευρήματα επιβεβαιωθούν σε έρευνα μεγαλύτερης έκτασης, οι συγραφείς πρότειναν ότι το μικροβίωμα του εντέρου θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σαν ένα επιπλέον τεστ για να προσδιορίσει εάν είναι πιθανό κάποιος να υποφέρει από το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης.
Η νέα έρευνα “δεν είναι ακόμη μια που αποδεικνύει ότι δεν είναι ασθένεια ψυχολογικής φύσεως” αναφέρει ο αντιπρόεδρος επιστημονικών προγραμμάτων σε μη κερδοσκοπική οργάνωση που εστιάζει στη μυαλγική εγκεφαλομυελίτιδα.
“Ολο και περισσότερες έρευνες εστιάζουν σε αυτό που ειδικοί αποκαλούν άξονα του εντέρου – εγκεφάλου. Αλλες έχουν καταδείξει ότι το μικροβίωμα του εντέρου μπορεί να συνδέεται με άγχος, κατάθλιψη και αυτισμό. Πρόκειται για μια υποσχόμενη λεωφόρο έρευνας. Εάν σημειωθεί πρόοδος που θα επιβεβαιώνει τα ευρήματα για το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, η προσαρμογή της δίαιτας μπορεί να είναι ένας τρόπος για να καμφθούν τα συμπτώματα.”
Λύσεις όπως τα προβιοτικά συχνά συνίστανται σε ασθενείς. Τα προβιοτικά είναι τροφές ή συμπληρώματα με ενεργά “καλά” βακτήρια που μπορούν να αλλάξουν και να βελτιώσουν το περιβάλλον στο έντερο. Αλλά είναι πολύ νωρίς για να πούμε αν θα έχουν αποτέλεσμα.
Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Microbiome.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου