«Έλα να παίξουμε ένα παιχνίδι», μου είπες και με κοίταξες πονηρά. Σήκωσα το κεφάλι απʾ το βιβλίο μου και τα μάτια μου έλαμψαν. Μ’ άρεσαν αυτές σου οι ιδέες. Είχες μια παιχνιδιάρικη διάθεση αφοπλιστική, σχεδόν παιδική. Αυτό ήταν το μεγάλο σου πλεονέκτημα κι ας μην το υποψιαζόσουν καν.
«Πρέπει να ορίσεις το μυστικό της ιδανικής σχέσης με έξι λέξεις» συνέχισες, αφού είδες ότι ήμουν πρόθυμη να μπω στο παιχνίδι σου. «Άντε, επειδή είμαι μεγαλόκαρδος και σ’ αγαπάω, θα τις κάνω εφτά!»
Σου πέταξα το μαξιλάρι στη μούρη, γελώντας. Φυσικά και ήσουν μεγαλόκαρδος, όχι μόνο με μένα αλλά με κάθε ον σ αυτόν τον κόσμο.
«Το μυστικό της ιδανικής σχέσης με έξι λέξεις», σκέφτηκα. Τόμοι βιβλίων έχουν γραφτεί, για αυτό το θέμα. Γυναίκες και άνδρες έχουν περάσει χιλιάδες ώρες συζητώντας το, αναλύοντάς το, γελώντας ή κλαίγοντας, με παράπονο ή με απορία.
Είναι το ερώτημα που απασχολεί κάθε άνθρωπο σε θεωρητικό έστω επίπεδο. Ακόμη κι αν κάποιος δεν ενδιαφέρεται για να κάνει σχέση έχει σίγουρα αναρωτηθεί κάποια στιγμή στη ζωή του πώς άραγε κρατιέται μια σχέση ζωντανή, υγιής, με το πάθος και την ένταση των πρώτων χρόνων.
Σίγουρα θα σ’ έχει απασχολήσει αν έχεις βρεθεί σε μια μακροχρόνια σχέση που στο τέλος διαλύθηκε.
«Τι στο διάβολο πήγε λάθος; Πώς θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί; Τι έφταιξε; Ποιος έφταιξε; Σε ποιο σημείο το χάσαμε;»
Το πρώτο πράγμα που ήρθε στο μυαλό μου είναι ότι μάλλον δεν υπάρχει μυστικό. Είμαστε όλοι έρμαια τυχαίων παραγόντων που μας καθορίζουν την ύπαρξη. Άλλοι πιο τυχεροί, άλλοι λιγότερο, βρισκόμαστε στο έλεος της ζαριάς που θα ριχτεί για μας. Άρα δεν υπάρχει, δεν μπορεί να υπάρξει μυστικό.
Σε κοίταξα έτοιμη να σου πω πως η ερώτησή σου είναι άκυρη, μα κάτι με κράτησε. Κοίταξα πάλι το πάτωμα και ξαναγύρισα μέσα μου για να το σκεφτώ λίγο παραπάνω. Είμαι σίγουρη ότι διασκέδαζες βλέποντας νοερά τον εσωτερικό διάλογο.
Κι όμως, δεν μπορεί η εξέλιξη μιας σχέσης και το τέλος της να είναι το αποτέλεσμα σε απλά τυχαία γεγονότα και αντιδράσεις σε αυτά. Δεν πιστεύω καθόλου στην τύχη αλλά στο ότι η κάθε ψυχή έχει να διανύσει τη δική της διαδρομή.
Άρα καμία επιλογή δε γίνεται τυχαία από κανέναν μας. Καθετί που επιλέγουμε στη ζωή μας είναι γιατί μας βοηθά να ωριμάσουμε, να εξελιχθούμε, να ανέβουμε ένα σκαλοπάτι στην κλίμακα της εσωτερικής μας πληρότητας.
Συνεπώς, αφού η κάθε ψυχή, δηλαδή ο κάθε άνθρωπος, ο καθένας από μας, χρειάζεται να διανύσει το δικό του, προσωπικό μονοπάτι, αυτό σημαίνει ότι και το μυστικό για κάθε τι είναι εντελώς προσωπικό και απολύτως ξεχωριστό.
Το ίδιο ισχύει και για τις σχέσεις. Δεν υπάρχει μια γενική συνταγή που να την γράψουμε σε έναmanual και να την εφαρμόζουμε όλοι με μεγάλη επιτυχία. Δεν είναι συνταγή για γεμιστά ή για τούρτα κολοκύθι.
Το μυστικό, λοιπόν, και σʾ αυτήν την περίπτωση δεν μπορεί παρά να είναι εντελώς προσωπικό. Αυτό που ισχύει για μένα, δεν ισχύει κατʾ ανάγκη και για σένα, όπως η δική μου διαδρομή ζωής είναι εντελώς διαφορετική από τη δική σου ακόμη κι αν μοιάζει πανομοιότυπα.
Ποιο είναι, όμως, το δικό μου μυστικό για την ιδανική σχέση;
«Ν’ αγαπιόμαστε ακόμα κι όταν μισιόμαστε».
Ορίστε! Μεστό νοήματος, δηλώνει με ακρίβεια σχεδόν ανατριχιαστική για τι πράγμα μιλάμε όταν μιλάμε για αγάπη και είναι ακριβώς έξι λέξεις.
Ποιος μπορεί να σκεφτεί ότι θα κάνει μια σχέση, οποιαδήποτε σχέση και ειδικά μια ερωτική, και όλα θα είναι ρόδινα για πάντα; Δε λέω, ωραία θα ήταν όμως έλα που δε γίνεται…
Οι ερωτικές σχέσεις, ακόμα και οι πιο δυνατές, ακόμα και οι πιο παθιασμένες, ακόμα και αυτές που συνάπτονται από έξυπνους και συναισθηματικά ώριμους ανθρώπους, αντιμετωπίζουν αργά ή γρήγορα τη σκληρή πραγματικότητα: οικονομικά προβλήματα, ρουτίνα, ασθένειες, ανταγωνισμούς, εξωτερικές προκλήσεις και πειρασμούς, φθορά, νεύρα, ανεργία, κούραση, προσωπικές απογοητεύσεις, θυμός.
Όλα αυτά συνήθως προκαλούν μεγάλες εντάσεις σε ένα ζευγάρι και το πιθανότερο είναι να ξεσπούν με τη μορφή έντονων καβγάδων, μεγάλου θυμού και οργής.
Κάτι τέτοιες στιγμές, μπορεί να νιώσω ότι σε αντιπαθώ, ότι με βαραίνεις, ότι σε μισώ. Το ίδιο μπορεί να νιώσεις κι εσύ.
Γιʾ αυτό, θέλω να συμφωνήσουμε: Ν’ αγαπιόμαστε ακόμα κι όταν μισιόμαστε. Έτσι, θα μπορούμε να μισηθούμε ελεύθερα κι αυτό να μη σημαίνει τίποτα. Δε θα φέρουμε καμία ενοχή γιʾ αυτό το μίσος γιατί θα ʾχουμε συμφωνήσει ότι είμαστε ελεύθεροι να το νιώσουμε πίσω από την ασφάλεια της αγάπης μας. Έτσι θα μπορώ να σ αγαπώ ακόμα κι όταν σε μισώ. Θα μπορώ να σε μισώ ακόμη κι όταν σ αγαπώ.
Αυτό θα μας κάνει άτρωτους. Και ελεύθερους.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου