Aπόσπασμα από το βιβλίο του καθηγητή ψυχιατρικής, Άαρον Τ. Μπεκ MD, « Δεν αρκεί μόνο η αγάπη».
Τα παραπάνω παράπονα (είναι απαίσιος, είναι γκρινιάρα) δείχνουν ότι ο σύντροφος είναι αρνητικά προκατηλημένος. Αν και η αρχική δυσκολία μπορεί να ήταν ότι αυτός/η ήταν αδιάφορος /η ή απόμακρος/η ή παραπονιόταν υπερβολικά, αυτές οι αρνητικές εκτιμήσεις είναι τόσο ακραίες , που, αν ήταν αληθινές, δεν θα δυνατόν ν’αλλάξουν ή να βελτιωθούν. Η ουσία είναι πως αυτά τα υποτιθέμετνα χαρακτηριστικά του συντρόφου είναι αποτέλεσμα διαντίδρασης των συζύγων. Ας υποθέσουμε ότι ο σύζυγος συμπεριφέρεται μέναν ενοχλητικό τρόπο. Εσείς με τη σειρά σας συμπεριφέρεστε με τρόπο που δυσαρεστεί το/τη σύντροφό σας, που στη συνέχεια αντιδρά απέναντί σας αρνητικά. Συνεπώς, το πρόβλημα δε βρίσκεται σε κάποιον από τους δυο συζύγους, αλλά στην ίδια σχέση.
Ενας ανασταλτικός παράγοντας για αλλαγή στα προβληματικά ζευγάρια είναι η συνήθεια των συζύγων να αποδίδουν όλη τη κρίση στα αρνητικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του άλλου ( για παράδειγμα, στον εγωισμό, στην αλαζονεία και στην σκληρότητα) και η περιφρονήση των θετικών πράξεων από την πλευρά του/της συντρόφου τους. Η τάση προς αφελείς γενικεύσεις εξετάζεται σε κάποια βιβλία πάνω στις στενές ανθρώπινες σχέσεις.
Όπως περιγράφεται σ’αυτά τα βιβλία, τα προβλήματα ανάγονται στη προσωπικότητα του κάθε φίλου –«άντρες που μισούν τις γυναίκες» ή « γυναίκες που αγαπούν υπερβολικά». Αυτές είναι οι έννοιες είναι παραπλανητικές και αποθαρρύνουν τους συζύγους να προσπαθήσουν να βελτιώσουν τη σχέση τους.
Μια πιο ρεαλιστική πλευρά είναι ότι ορισμένοι άνθρωποι έχουν συγκεκριμένες συνήθειες και ευαισθησίες που τους καθιστούν ευάλωτους ή που τους κάνουν να πληγώνουν τους άλλους.
Σ’ένα βαθύτερο επίπεδο η στάση τους εκφράζεται μ’έναν αυτοκαταστροφικό τρόπο. Η χαρακτηριστικά προσκολλημένη γυναίκα –που έχει έντονες αμφιβολίες για το πόσο αποδεκτή, άξια ή ικανή είναι-εξαρτάται σε τόσο μεγάλο βαθμό από τη σύζυγό της εξαιτίας των εξωπραγματικών αντιλήψεων της. Ο «απαίσιος» σύζυγος, που για αβάσιμους λόγους φοβάται μήπως καταπιεστεί ή παγιδευτεί, υιοθετεί μια βιαίη συμπεριφορά για να προστατευτεί από τον έλεγχο ή την εκμετάλλευση.
Επιπλέον, οι διαφορές στην προσωπικότητα των συζύγων μπορούν να καθορίσουν το βαθμό στον οποίο τα προσωπικά χαρακτηριστικά εξετάζονται κάτω από ένα θετικό ή αρνητικό πρίσμα. Η συσχέτιση μιας ανασφαλούς γυναίκας μ’έναν προστατευτικό άντρα δεν θα μπορούσε σε καμιά περίπτωση να χαρακτηριστεί προβληματική. Το ίδιο και η σύζευξη ενός αυτόνομου άντρα με μια δυναμική, γεμάτη αυτοπεποίθηση γυναίκα. Τα προβλήματα προκύπτουν όταν οι σύζυγοι δεν ταιριάζουν.
Ωστόσο και σε αυτή τη περίπτωση, τα προβλήματα μπορεί να αποδοθούν στη σχέση, στη διαντίδραση των συντρόφων παρά σε οποιαδήποτε προσωπικά ελαττώματα. Αν αλλάξετε το ένα μέρος της εξίσωσης, η μετατροπή θα επηρεάσει το άλλο της μισό.
Όταν ένα πρόβλήμα εκφράζεται με ασάφεια, με υπονούμενα ή με την αμοιβαία επίρρηψη ευθυνών, οποιασδήποτε προσπάθεια για αλλαγή μιας δύσκολης κατάστασης αποδεικνύεται άκαρπη. Τα πράγματα χειροτερεύουν όταν οι επιθέσεις του ενός προκαλούν αντεπιθέσεις από την πλευρά του άλλου και ανταγωνισμό, γεγονός που δημιουργεί ακόμη μεγαλύτερη αντιπαράθεση.
Αν μπορείτε να προσδιορίσετε τα προβλήματα του γάμου σας πάνω σε μια συγκεκριμένη βάση, ακόμη και οι μικρές αλλαγές θα αποτελέσουν κίνητρα για τη βελτίωση της σχέσης. Αν μάθετε να μεταφράζετε όλα τα παράπονα σε συγκεκριμένα επιλύσιμα προβλήματα, τότε θα έχετε κάνει ένα μεγάλο βήμα στο να τα επιλύσετε.
Αν σας άρεσε το άρθρο κοινοποιήστε το και μοιραστείτε το με τους φίλους σας!
Σας ευχαριστούμε για την επίσκεψη.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου