Εγωισμός ονομάζεται και μοιάζει σαν μία μορφή τεράστια, ισχυρή, ξεροκέφαλη, άπιστη και αχόρταγη!
Σαν ένα απαιτητικό παιδί, ζητάει συνεχώς την προσοχή μας!
Πόσο χώρο έχουμε κάνει όλοι για να εισβάλλει στην ζωή μας κάτι τόσο περιοριστικό;
Πού θα ήμασταν άραγε τώρα χωρίς αυτόν; Σε ποιους δρόμους θα είχαμε βαδίσει; Tι κατεύθυνση θα είχαμε πάρει; Θα ήμασταν καλύτερα, θα ήμασταν χειρότερα;
“Θα είχες καταστραφεί”, μας απαντάει.
Σαν μία τοξική φίλη που μας τονίζει συνεχώς τους κινδύνους, και μας κρατάει εκφοβιστικά δέσμιους μίας τακτικής που έχει μάθει μόνο να γιγαντώνει την ισχύ της… τόσο που πολλές φορές χρειάζεται να στην τσαλαπατήσουν που πήρε τόσο αέρα και έγινε βασανιστική!
Μα ο εγωισμός είναι παιδικό χαρακτηριστικό. Φέρνει μνήμες μίας εποχής που νιώθαμε ότι όλα μας ανήκαν, και ο εγωισμός μας ως κινητήριος δύναμη μας κινητοποιούσε να διεκδικήσουμε αυτά που θέλαμε από το περιβάλλον μας.
Τι ειρωνεία; Μεγαλώνοντας το ίδιο αυτό χαρακτηριστικό μας ακινητοποιεί!
Πού θα ήσουν τώρα αν δεν σε σταματούσε ο εγωισμός σου; Τι θα έκανες;
Καμία απάντηση…
Αδιανόητα μεγάλος, αμετακίνητος, αμετανόητος, ακόμα και όταν οι σκοπιμότητες του φανερώνονται. Αποπροσανατολίζοντας τον οπαδό του, ροκανίζει τον χρόνο του, σπαταλάει την ενέργεια του, μεγεθύνει το εγώ του.
Άραγε λειτουργούμε κατά βούληση όσο τον υπηρετούμε ή περιορίζουμε το συναίσθημα μας τόσο που δεν μπορεί πια να αντιληφθεί τι πραγματικά χρειάζεται;
Φαίνεται ότι τα κατάλληλα όρια είναι αυτά που θα μας βοηθήσουν να λειτουργούμε χωρίς να προδίδουμε τις πραγματικές μας ανάγκες … τις βαθύτερες μας επιθυμίες !
Η ευημερία μας δεν επιτυγχάνεται με τον εγωισμό, αλλά με την άνευ όρων αγάπη του εαυτού μας!
Η διατήρηση του εγωισμού δηλώνει φόβο, αδυναμία, χαμηλή αυτοεκτίμηση και όχι σεβασμό ως προς την ύπαρξη μας, όπως πολλοί πιστεύουν. Αντίθετα είναι μία απατηλή προστασία ανίκανη να μας δώσει αυτό που πραγματικά θα μας ξεδιψάσει. Δεν μας λύνει τα προβλήματα… μας δίνει κ άλλα!
Όταν αρνούμαστε να δούμε τις καταστάσεις και συναισθηματικά, η κρίση μας δεν λειτουργεί σωστά, και κάπως έτσι τα συναισθήματα αρχίζουν να γίνονται απωθημένα! Ο χρόνος παγώνει γιατί εμείς αρνούμαστε να προχωρήσουμε στο επόμενο κεφάλαιο.
Αλήθεια, που θα ήσουν τώρα αν δεν σε εμπόδιζε ο εγωισμός σου;
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου